TUMAČENJE DUHA U PROZI DEJVIDA FOSTERA VOLASA
INTERPRETATION OF GHOST IN PROSE OF DAVID FOSTER WALLACE

Summary/Abstract: U ovom članku iznosim tvrdnju da figura duha - iznenađujuće često prisutna u prozi Dejvida Fostera Volasa - predstavlja pokušaj da se obrade problemi prisustva autora, autonomije karaktera, generacijskog uticaja i monologizma. Najpre ću locirati Volasov položaj unutar kritičke rasprave o nestajanju autora, pre nego što razvijem teoriju o opsednutosti i prisustvu duhova u kompletnoj Volasovoj prozi, od prvog romana Metla sistema do zbirke pripovedaka Zaborav. Potom ću, pozivajući se na Bahtinovu teoriju polifonije i rukopise Volasovog dela, koji se čuvaju u centru Hari Ransom, izneti tvrdnju da Volasove „prikaze" postepeno proizvode novi modus prisustva „autora-duha" u tekstu koji teži da se udalji od monološkog pristupa narativu. Esej se završava sugestijom da je model sablasnog „koautor- stva" moguće nazreti u rukopisima Volasovog poslednjeg romana Bledi kralj.

• Details
• Contents