We kindly inform you that, as long as the subject affiliation of our 300.000+ articles is in progress, you might get unsufficient or no results on your third level or second level search. In this case, please broaden your search criteria.
Diku në Transilvani, përbindëshi Drakula ishte shtrirë e po flinte në arkivolin e tij, duke pritur të binte nata. Meqë ekspozimi në rrezet e diellit do t’i sillte me siguri vdekjen, ai qëndronte i mbrojtur në dhomën me perde sateni mes gjërave të argjenda të familjes.
More...
Gruaja ishte e vetme në shtëpi. Ishte e çoroditur. Nuk ishte merakosur asnjëherë më parë për veten, por ja që tani ishte, për ndjenja të këqija të cilat nuk i hiqeshin që nga mëngjesi. Ankthi vazhdonte të rritej, ashtu sikurse dhimbja në zemër, e cila ndonjëherë dukej se po e mbyste.
More...
Jeta u ndal. Qëndroi si të kishte ndeshur një mur të lartë, të padukshëm, por që ndihej në maje gishtërinjsh. Vetëm kur e preku ushtari i parë nga pas u përmend se po i printe kolonës drejt një terri. Vetiu i shkoi dora te çanta ngaqë iu kujtua kur thoshin plakat e mëhallës po ecën si me kokë në torbë.
More...
Pas një viti si mësues i gjuhës e letërsisë shqipe dhe i gjuhës frënge në një shkollë të vogël fshati në vendlindjen time, në Tropojë, në vjeshtën 1982 u emërove në Tiranë. Do të jepja mësim në universitet. Për pushimet e vitit të ri u ktheva te prindërit. Nuk mund të mungoja.
More...
Në frymëmarrjen e fundit, sikur kisha nevojë t’i kujtoja disa ngjarje të vogla, aq të vogla sa mund të kuptoja unë nga pika më e lartë, por më e lagët e shtëpisë. Fundja, ngjarjet e mëdha të llojit njeri nuk ndodhin asnjëhere si spektakle, ato përplasen në intimitetin e qenies së tyre gjithmonë.
More...
I kishte thënë, i ishte përgjëruar që të qëndronte gojëmbyllur, regjistruesi po regjistron nga radioja, mos bëj zhurmë, ti e di që e kam përzemër këtë, po regjistron mbretin Artur të Purcell-it, e mrekullueshme, e pastër.
More...
Ata ishin pacientët e mi të rinj, gjithçka që kisha ishte vetëm një emër, Olson. Ju lutem ejani sa më shpejt që të mundeni, vajza ime është shumë e sëmurë.
More...
Për një shkrimtar, stilolapsi në vetvete është një pjesë e shenjtë e punës. Ja ku jam ulur përballë një faqeje të bardhë të letrës –gati për një satisfaksion, mendor dhe fizik.
More...
Më kujtohet zëri i burrit, por nuk më kujtohet se si ndodhi. Krejt papritur, krejt thjesht. U rrëzova prej karriges ku kisha hipur për t’i vënë perdet. Dëgjova zërin e burrit tim që vinte nga dhoma e ditës, “të duket vetja njëzet vjeçe? Lëri ato akrobacione!.” Nuk ia vura veshin.
More...
Në sheshin qendror të Egobokës janë mbledhur me qindra e mijëra njerëz. Pritet ardhja e KT-së, shkrimtarit të famshëm egobokas. Me siguri, njërit prej më të mëdhenjve. Njerëzit kanë orë të tëra që presin. Disa, e kanë gdhirë aty. Me shpresën që të jenë sa më pranë KT-së, kur ai të kalojë para tyre dhe – në dashtë Zoti! – të arrijnë ta prekin sadopak, qoftë edhe në cepat e xhaketës. Më ëndërrimtarët guxojnë të shpresojnë edhe për ndonjë autograf.
More...
Të hënën e fundit të qershorit, me datë 22 të vitit 00 (siç e quanin disa vitin 2000), djaloshi i sapodiplomuar, Denis Sharofi, u kthye në atdhe. I rënduar nga bagazhet, vapa mbytëse dhe sidomos nga veshët e rënduar me gjalpë të bardhë zhaurime, Denis Sharofi,ndonëse i rraskapitur, hyri triumfalisht në kontrollin doganor dhe aty u përball, pas kaq vitesh, me fjalën e parë në gjuhën amtare: “Shkërdhatë!”
More...
Ka nji numër të pacaktuem muejsh të shumtë që më vëreni se ju shikoj, ju shikoj pajadá, gjithnji me të njejtin shikim të ngurruem e t’etun. Unë e di se këte e keni vu re. E tue qenë se vu re e keni, do t’ju jetë dukë e çuditshme që ky të shikuem, tue mos qenë krejt i ndrojtun, kurrnjiherë nuk e ka ravizue ndonji domethanie.
More...
Lia Brahms, docentja e seminarit, u fut në klasë me hapa të qetë, të sigurt. Ishte shtatgjatë, me flokë të bardhë. Buzën e epërme, majtas, e kishte të shtyrë anësh si me një majë gjilpëre, që dukej sikur i buzëqeshte një subjekti të panjohur në hapësirë. Përshëndeti kursistët dhe filloi të fliste për Echnatonin.
More...
The paper examines the transition between the medium of literature and the newspaper and vice versa based on the editorial model of literary supplements in the newspaper “Burgaski Phar” (Burgas Lighthouse) and its successor “Naroden Phar” (People’s Lighthouse) from the period 1937– 1946. The process can be traced in the materials which were offered by the young reporter Atanas Dzhavkov. Five pieces from 1944 and 1946 come out with an announcement that they are from the ready-to-be-book My Burgas – Reports. After 1946, the author would become a well-known professional writer under the pseudonym Boris Aprilov. The publication is accompanied by the text The New City from the planned edition, prepared for printing with the assistance of students Pavlina ekova, Daniela Maneva and Nedelina Gyocheva (ULSIT).
More...
