Gdańskie święte ustronia bł. Doroty Swertfeger
Gdańsk’s Holy Places of Secludedness of Blessed Dorothy of Montau

Summary/Abstract: Bł. Dorota z Mątów (1347 - 1394) czczona jest jako błogosławiona lub święta. Jak wynika z przytoczonych źródeł, bł. Dorota zamieszkiwała w Gdańsku przez niemal dwadzieścia osiem (28) lat, organicznie dojrzewając do pustelnictwa w rekluzji. Bł. Dorota wysoce ceniła sobie łaskę codziennego odnowienia ducha (łac. renovatio spiritus, wł. rinnovazione dello spirito). Jako miejsca optymalne, w celu budowania przestrzeni samotności (łac. solitudo) i sprzyjające osobowemu wycofaniu się (gr. anachoresis), obierała zwyczajowo cztery świątynie Gdańska: kościół Mariacki, kościół św. Katarzyny, kościół Dominikanów i kościół Bożego Ciała. Każde z tych ustroni było miejscem wykonywania innych, temu miejscu wyraźnie dedykowanych przez samą Błogosławioną aktów pobożności. Dorota Swertfeger uczyniła z nawiedzania tych świętych ustroni w takim porządku celowym „złotą regułę postępowania”, dzięki której mogła wykonując obowiązki rodzinne, ocalić i przechować skarb powołania pustelniczego. Na tej drodze w istocie przeżywała życie semi - eremickie. Analiza przytoczonych źródeł wykazała, że dzięki stałości podejmowanych w tych ustroniach praktyk i aktów życia kontemplacyjnego, bł. Dorota Swertfeger prowadziła kierownictwo duchowe gdańszczan i Pomorzan (Kaszubów).

• Details
• Contents