Stosunek do własnego ciała młodzieży poruszającej się na wózkach inwalidzkich (13–16 lat)
Stosunek do własnego ciała młodzieży poruszającej się na wózkach inwalidzkich (13–16 lat)

Summary/Abstract: Wstęp. Celem pracy było zbadanie obrazu ciała u młodzieży z widoczną niepełnosprawnością ruchową wynikającąz przepukliny oponowo-rdzeniowej, poruszającej się na wózkach inwalidzkich, w wieku 13−16 lat.Badani byli podopiecznymi Fundacji Aktywnej Rehabilitacji.Materiały i metody. Grupa, wśród której przeprowadzono badanie składała się z 17 osób (9 dziewcząt i 8 chłopców)w wieku 13−16 lat i analogicznej grupy kontrolnej młodzieży pełnosprawnej. Badanie przeprowadzonoza pomocą autorskiego kwestionariusza i skali oceny ciała.Wyniki. Chłopcy bardziej akceptują swoje ciało niż dziewczęta oraz mają bardziej pozytywny obraz siebie.Chłopcy mają mniejszy problem z odsłanianiem ciała oraz nie porównują się z innymi, co wśród dziewczątjest powszechne i budzi w nich negatywne emocje. Młodzież z widoczną niepełnosprawnością bardziej niżmłodzież pełnosprawną cechuje realistyczny i pozytywny obraz własnego ciała.Wnioski. Uzyskane wyniki wykazały realistyczny oraz wyważony obraz ciała wśród młodzieży. Badani przedstawiliotwartą postawę skoncentrowaną na pozytywnych zmianach, mocnych stronach oraz możliwościachrozwoju. Młodzież z niepełnosprawnością cechuje wysoka świadomość samego siebie. Deklaruje chęć dozmian, jest zmotywowana do poprawy swojego obrazu ciała oraz poczucia atrakcyjności fizycznej. Dziewczętawymagają większego wsparcia w budowaniu pozytywnego obrazu ciała.

• Details
• Contents