Ćwiczenia w zakresie spójności tekstu w podręcznikach do nauczania języka polskiego jako obcego
Exercises in the field of text coherence in textbooks for teaching Polish as a foreign language

Summary/Abstract: Jednym z podstawowych problemów lingwistyki tekstu jest zagadnienie spójności. Badacze wyróżniają spójność linearną, strukturalną tekstu, uzyskiwaną poprzez sieć różnorodnych międzyzdaniowych nawiązań formalnych – kohezję oraz koherencję – spójność semantyczna, kiedy poszczególne zdania przyczyniają się do tworzenia całości znaczeniowej tekstu (Dobrzyńska 1991; Duszak 1998; Żydek-Bednarczuk 2005). W Encyklopedii językoznawstwa ogólnego czytamy: „Tekst rozumie się jako spójny, gdy stanowi całostkę semantycznie odnoszącą się do określonej, dającej się potocznie wyodrębnić jako jednolita, sfery rzeczywistości pozajęzykowej” (EJO,1993: 505). W. Marciszewski w artykule Spójność strukturalna a spójność semantyczna podkreśla, że im gęstsza jest sieć relacji między zdaniami w tekście, tym wyższy jest stopień jego spójności (Marciszewski 1983). Według tzw. mocnej definicji tekstu, spójność jest czynnikiem niezbędnym do uznania sekwencji zdań za tekst (Gajda 1982). Problem spójności tekstu pojawia się także w kontekście nauczania języka polskiego jako obcego. A. Majewska-Tworek i M. Zaśko-Zielińska przeanalizowały wyznaczniki spójności niezbędne w nauczaniu redagowania tekstu argumentacyjnego (Majewska-Tworek, Zaśko-Zielińska 2008). Krystyna Data natomiast w artykule pt. Struktura tekstu w nauczaniu języka polskiego zwróciła uwagę na konieczność kształcenia umiejętności budowania większych jednostek tekstowych, gdyż, jej zdaniem, zagadnienie to nie jest ćwiczone w odpowiednim zakresie (Data 2001).

• Details
• Contents