ISTORINĖS SAVIMONĖS KAIP ISTORINIO PASAKOJIMO STILIAUS SAMPRATA HERMENEUTIKOS IR NAUJOJO ISTORIZMO KONTEKSTE
POJĘCIE ŚWIADOMOŚCI HISTORYCZNEJ JAKO STYLU NARRACJI HISTORYCZNEJ W KONTEKŚCIE HERMENEUTYKI I NOWEGO HISTORYZMU

Summary/Abstract: W artykule omówiono pojęcie świadomości historycznej na tle metodyk filozofii hermeneutycznej (M. Heideger, H. G. Gadamer, P. Ricoeur), historyzmu narratologicznego (P. White, St. Greenblatt, L. Montrose) i semiotyki kultury (J. Łotman). Przeanalizowano możliwości pogodzenia różnych teorii, dialogowe relacje między utworem literackim a kontekstem społeczno-historycznym, pojęcie tożsamości narracyjnej osoby z punktu widzenia hermeneutyki i nowego historyzmu. Opierając się na doświadczeniu nowego historyzmu pokazano, że świadomość historyczna osoby jest zjawiskiem zarówno historycznym, jak estetycznym, procesem świadomości, pewną formą autokreacji, przekazującą odnalezione w ramach tradycji indywidualne poetyckie rozwiązanie doświadczenia czasu, wyrażające się w różnych stylach narracji historycznej oraz typach fabuły (eposu, powieści heroicznej, tragedii, komedii, satyry). Różne struktury fabuł, ukazujące formy doświadczenia czasu i życia ludzi, odsłaniają różny stosunek narratora do opisywanej rzeczywistości. Tropologiczna (metafory, metonimie, synekdochy, ironie) interpretacja świata historycznego przedstawia sposób autointerpretacji osoby i społeczeństwa oraz pojmowania historii.

• Details
• Contents