SVEVREMENOST HODŽIĆEVOG STVARALAŠTVA
MODERNITY OF HODZIC'S CREATION

Summary/Abstract: Negdje na početku Hodžićevog stvaralaštva pojavila se slika „Pismo“. To je, ako se ne varam, početak ispisavanje njegove priče o besmislima ratovanja, pogibija, predrasuda i svim onim paradoksima koje nas kroz život prate, pa nam se često dešava da kažemo, recimo, da samo nije bilo poziva za vojsku ne bi ni naš rođak poginuo u ratu. I tome slično. Upravo je to ono što zaokuplja pažnju umjetnika Hodžića. I na tom platnu prikazano je pismo dugo nošeno u džepu, milion puta pročitano, istančalo od suza koje su ga natapale, ali čvrsto. To je posljednje pismo njegovog daidže koji je poginuo u Aprilosmom ratu 1941. godine. Pred tom slikom se rađaju motivi ratova, topovski plotuni, puščani rafali, jauci poginulih i ranjenih. I tišina. Ledena tišina! I noć umjesto crnog pokrivača mrtvima. Pa zora. Hladna kao smrt! I jecaj majke poginulog vojnika. Očeva briga gdje li su kosti njegovog čeda. Hrapava ruka što miljuje osirotjelu djecu.

• Details
• Contents