Na progu. Mów do mnie
On the edge. Talk to me.

Summary/Abstract: Początkiem opowiadania historii jest poczucie braku. Kogoś nie ma, kto powinien być. Coś mające trwać zawsze — przeminęło. Czuje się, że istnienie uległo osłabieniu, pomniejszeniu. Niekoniecznie wiadomo, co się dokładnie stało, na czym polega strata. Bywa jak w męczącym śnie: brakuje jakiegoś elementu rzeczywistości, który był jej składnikiem tak bardzo niezbędnym, że nie dostrzegało się go osobno i nie miał własnej nazwy, własnej tożsamości. A teraz zniknął i nie sposób uchwycić, czym był. Pozostaje dotkliwe poczucie, że świat jest niepełny. Nie można nawet wskazać pustego miejsca. Więc pustkę po czymś lub po kimś — lecz może przede wszystkim tę pustkę po nieokreślonym — zapełnia się opowieścią.

• Details
• Contents