O teorii „myśli słabej” w pedagogice humanistycznej
On the idea of “weak thought” in humanistic pedagogy

Summary/Abstract: Artykuł dotyczy filozoficznej idei „myśli słabej” włoskiego filozofa postmodernistycznego, Gianniego Vattima, która może być traktowana jako sposób hermeneutycznej interpretacji faktów kulturowych, z edukacyjnymi włącznie. Słabą myśl charakteryzuje Vattimo na tle dwóch wielkich nurtów filozoficznych: dialektyki i filozofii różnicy. Jest to taki typ refleksji, który z jednej strony poszukuje dla siebie normatywnych punktów oparcia, z drugiej zaś przyznaje im prowizorycznystatus, pozbawiając się przywileju uniwersalistycznych roszczeń. Wspomniana koncepcja ukazuje związki między etyką i hermeneutyką, ze szczególnym uwzględnieniem etyki otwartej kontynuacji. Podkreśla ona również możliwość osłabienia kolonizującej mocy „mocnego” (nowoczesnego i naukowego) dyskursu w pedagogice. Do prawdy (prawdy pozbawionej metafizycznego gruntu) można również dotrzeć na drodze nienaukowej, która sprzeciwia się scjentyzmowi i wiedzie przez interpretację.

• Details
• Contents