4.50 €
Preview
Chodzi o Boga, nie o christianitas
Benedykt nie afirmuje konserwatywnego nostalgizmu, ale wskazuje kierunek w głąb – quaerere Deum.
More...We kindly inform you that, as long as the subject affiliation of our 300.000+ articles is in progress, you might get unsufficient or no results on your third level or second level search. In this case, please broaden your search criteria.
Benedykt nie afirmuje konserwatywnego nostalgizmu, ale wskazuje kierunek w głąb – quaerere Deum.
More...
Z pełną pokorą i świadomością kard. Wojtyła – a potem chyba i papież Jan Paweł II – przyznawał swojego młodszemu koledze, kard. Ratzingerowi, palmę pierwszeństwa w świecie teologicznym. Mówi się o tym w Rzymie, że kard. Ratzinger był cotygodniowym gościem w papieskich apartamentach, gdzie wspólnie dyskutowali o meandrach teologii.
More...
Papieski apel o ciągłość to wezwanie do właściwej interpretacji reform soborowych, nie zaś do ich odrzucenia.
More...
Zamieszanie i protesty wywołane przemówieniem w Ratyzbonie z jednej strony położyły się cieniem na relacjach z islamem, ale z drugiej strony w pewnym sensie „zmusiły” papieża do kolejnych kroków i inicjatyw na rzecz dialogu z islamem.
More...
Teolog nie kochający sztuki, poezji, muzyki, natury może być niebezpieczny.
More...
„Ultra-ortodoksi” i „ultra-heterodoksi” zawsze milkną, gdy obecny papież odwiedza synagogi.
More...
Jeśli chcemy, by mężczyźni wrócili do kościoła – uważa ruch Christian Vision for Men – trzeba zmienić język nabożeństw i na nowo zorganizować wnętrza świątyń, [...] należy pomyśleć o dekoracjach z mieczami, rycerzami i płonącymi pochodniami.
More...
Przedstawiając postawę Kobiety najbliższej Jezusowi jako wzór dla formacji księży, Benedykt XVI ujawnia nie tylko szacunek do wyjątkowej Matki Pana, ale także swe spojrzenie na kobiety w Kościele.
More...
Osobiście doświadczyłem dużego zranienia ze strony struktur Kościoła. Struktury mi nie pomogły. Poznałem wtedy mistykę. I mistyka mi pomogła. Interpretowałem sobie tę ciemną noc, przez którą przeszedłem. A obecnie jestem bardzo wdzięczny tym wszystkim, którzy mnie wcześniej zranili, bo otworzyli mi głębszy wymiar wiary i dalszy obszar poznania. Gdyby nie oni, byłbym pewnie dzisiaj zadowolonym z siebie prałatem... Dlatego też podkreślam, że główna linia sporu i podziałów w Kościele nie przebiega między konserwatystami a progresistami, lecz między mądrymi a głupimi. Znam wielu głupich progresistów, którzy stale powtarzają parę swoich haseł. Znam też głupich konserwatystów. Ale znam też inteligentnych konserwatystów. Do takich należy niewątpliwie Benedykt XVI.
More...
Obrazowo można powiedzieć, że przed 10-20 laty nasz Kościół miał twarze Jana Pawła II i ks. Józefa Tischnera, w których pomimo cieni można było dostrzec epifanię Boga, piękna, dobra i świętości, przyjaźni i miłosierdzia wobec drugiego człowieka. Dziś nasz Kościół ma raczej twarze abp. Sławoja Leszka Głodzia i o. Tadeusza Rydzyka, w których ludzie spoza Kościoła widzą raczej odstręczające maski obcego im klerykalnego aparatu. To przesunięcie publicznych ikon Kościoła katolickiego w zbiorowej świadomości Polaków pokazuje skalę wewnętrznej duchowej erozji i kryzysu, w którym się znaleźliśmy.
More...
Sawicki Przebył Pan dość długą drogę od niewiary czy agnostycyzmu, przez przedsionki wiary, do wiary, przez przedsionki Kościoła i w końcu do Kościoła – Kościoła ewangelicko-reformowanego. Chciałbym się zatrzymać na tym etapie Pańskiej drogi, który był pomiędzy progiem Kościoła a Kościołem. Dlaczego nie pozostał Pan w tej dość wygodnej przecież pozycji chrześcijanina bezwyznaniowego? Dorosz Zapewniam Pana, że nie jest to pozycja wygodna. Jest bardzo niewygodna już choćby dlatego, że każdy człowiek – lub większość ludzi, mówiąc ostrożnie – potrzebuje wspólnoty myślących podobnie. A tu, czyli w Kościele, chodzi przecież o coś więcej niż wspólnotę myślenia. Tu chodzi o wspólnotę ludzi, którzy podobnie wierzą. Kiedy mówię „wierzą”, mam na myśli nie tylko tyle, że uznają za prawdziwą treść wiary, którą im przekazano. Chodzi mi również o ich zaangażowanie, o ich doświadczenie Boga. Kościół, czyli wspólnota wierzących, to przecież więcej niż partia polityczna czy powiedzmy towarzystwo miłośników Platona. Tego właśnie mi było potrzeba.
More...
Nosowski Co zrobić, jeśli własny proboszcz publicznie prezentuje taką wizję Kościoła, w której człowiek zaczyna się nie mieścić? Bp Czaja To jest duży problem w naszym Kościele. Jeśli pojawiają się takie informacje, to przełożeni powinni reagować. Widzę olbrzymią pracę do wykonania na rzecz większego otwarcia duchownych. W wywiadzie dla „Gościa Niedzielnego” mówiłem, że potrzebna jest ewangelizacja proboszczów. Niektórzy się oburzyli, ale nie wycofuję się z tych słów. Tego nie trzeba się wstydzić, bo ewangelizacji wymaga stale każdy z nas – i biskup, i redaktor też. Główne pytanie: jak się do tego zabrać, jak otworzyć drugiego człowieka? Odpowiadam: kluczem Ewangelii. Bo jak ja go zacznę otwierać własnymi kluczami, to stworzę jakąś ideologię. A nie chodzi o to, by kogoś związanego z polityką Radia Maryja przekabacić na katolewicę. Byłoby to przejście od jednej ideologii do innej ideologii. Chodzi o nawrócenie na Ewangelię, która domaga się otwarcia na drugiego człowieka. Tego nie da się oczywiście wykonać w szybkim tempie. Ale klucz jest właśnie taki: Chrystusowa Ewangelia stosowana z całym jej radykalizmem. Używanie tego klucza na każdym kroku, stanowi w moim przekonaniu istotę i warunek dobrej realizacji biskupiej posługi; a czasem nam to ucieka.
More...
Koncepcji struktur grzechu nie można ograniczać jedynie do „świata”, do polityki czy ekonomii, tak jakby Kościół został z mechanizmu ich powstawania cudownie wyłączony. Obawiam się, że nie został. Jego członkowie – włączając tych na wysokich szczeblach hierarchii – nie zostali zachowani od pojedynczych uchybień, które w powyższym katalogu wskazane zostały przez Jana Pawła II jako korzenie struktur grzechu. Konkretnych przykładów nie trzeba szczególnie daleko szukać. Jeśli dziś z przerażeniem dostrzegamy na przykład nieadekwatność kościelnych reakcji na przypadki pedofilii duchownych, to czyż nie mamy do czynienia właśnie z efektami struktur grzechu? Jak inaczej podejść do przypadków tolerowania alkoholizmu wśród przedstawicieli hierarchii? To zresztą nie muszą być sprawy aż tak drastyczne. A co na przykład z oporem wobec włączania świeckich w procesy decyzyjne w polskim Kościele, zwłaszcza na poziomie parafii, gdzie praktyka zwykle odstaje znacznie od tego, co deklarowane jest w oficjalnym nauczaniu? Co z kwestią przejrzystości w zarządzaniu kościelnymi finansami?
More...
Jest sprawą dla przyszłości Kościoła kluczową, że w tych wszystkich zagadnieniach planujących przyszłość Kościoła na naszym globie głos wszystkich dzieci Kościoła – a nie tylko hierarchii – winien być pilnie dostrzegany i słuchany. Krytyka poczynań władz kościelnych, jeśli pochodzi od ludzi autentycznie wierzących, zaangażowanych w sprawy kościelne, a zwłaszcza prawdziwie miłujących Kościół Chrystusowy, jest nie tylko dozwolona, lecz wprost konieczna i zbawienna. Wypowiadanie takiej „konstruktywnej” krytyki jest nieraz obowiązkiem naszego sumienia.
More...
Kiedy przeżywam swoją miłość jako miłość pomimo wszystko? Nie jest to bez wątpienia podstawowe ani kluczowe doświadczenie miłości. Miłość ze swej istoty jest radością, zachwytem, afirmacją, pragnieniem rozumienia i wspierania kochanego. Jest stałą gotowością pojednania i wzajemnego przebaczania. Jest wiernością i odpowiedzialnością. Darmo dana, darmo chce obdarowywać. Miłość ze swej istoty oczekuje wzajemności, uczciwości, szacunku, wsparcia. […] Co się zatem dzieje, kiedy człowiek podejmuje wewnętrzną decyzję, że jeśli dalej ma kochać – musi robić to pomimo wszystko?
More...
Wiem z doświadczenia (bo choć teoretyzuję z pozoru, to przecież staram się zarazem zrozumieć, co kiedyś sam przeżyłem), że ostatecznie decyzję o odejściu z Kościoła podejmuje się w poczuciu wydoroślenia. Sprzyja temu rozpowszechniona wśród naszych duszpasterzy skłonność do traktowania świeckich patriarchalnie, jako niedojrzałych w gruncie rzeczy owieczek, dzieci, oddanych im pod opiekę. Ks. prof. Tomáš Halík nie bez powodu ostrzega: „Jeśli Jezus mówi Nikodemowi «musisz narodzić się na nowo», a na innym miejscu stwierdza, «kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, nie wejdzie do niego», to wcale nie żąda od nas, żebyśmy się stali infantylni”. W praktyce jednak to rozróżnienie ulega zatarciu, niewykluczone zresztą, że zgodnie z naszymi najgłębszymi potrzebami: ulec infantylizacji jest nieporównanie łatwiej niż być „jak dziecko”, realizować po dorosłemu tę trudną analogię.
More...
In the ecclesiastical courts, classical methods, such as psychological conversation and assessment, are used as they are considered the most valuable psychological means. The testing methods and questionnaires are of great importance to the legal expert as well. However, they do not always constitute a crucial addendum like in other psychological researches. The investigational techniques mentioned above are merely to help the legal expert to resolve his doubts. The fact that those methods are implemented does not raise the value of the final motion, even though it is important that the techniques used by the expert touch upon not only the present mental state of the person being tested but also the past.
More...
Media hype about minors sexual abuse by clerics makes an impression as if the Church didn’t react to this problem. That loud and aggressive action of mass media is not true. The above article, which contains an overview of different papal speeches and documents, as well as Roman Curia’s commitment, especially Congregation for the Doctrine of the Faith commitment, manifest very active and multifaceted Church’s response to the problem. It is necessary to emphasise the important influence of pope Benedict XVI. Since he was a prefect of the Congregation for the Doctrine of Faith he endeavoured to conform to rules of penal canon law in a consistent and explicit way. Along with the development of the universal law the particular law came into being. It constitutes a supplement to general legislation and demands recognition from the side of The Holy See. In each situation concerning the crimes against morals committed by clergy, it is essential to face the problem i.e. to show compassion and help to the victims and to explain the whole truth about what had really happened. If a clergyman is guilty of a crime then, in the name of love and truth, it is necessary to apply canonical penalties. The important part of solving a problem is to apply formation rules consistently: a proper recognition of vocation and human formation in an emotional and sexual space. Finally, clergymen have to interpret the universal call to holiness more intensively. Crisis, which touched the Church, is also an opportunity to thorough purification of the Church and to renew commitment to apostolic holiness. Through preaching truth about God and human, and at the same time setting requirements for the worshippers, especially for the clergymen, the Church leads people to holiness and salvation.
More...
This article describes institution of dissolution of marriage rato et non consummato through solemn monastic profession, covered by legislator in Canon 1119 of Code of Canon Law from 1917. It covers 4 essential law issues related to following areas: 1) ratio legis of functioning of norm in question 2) legal origin 3) constitutive conditions of dissolution of marriage through monastic profession, and in particular necessity of baptism at least of one party and conditions of solemn monastic profession in regards to its validity as well as 4) pre-code (CIC 1983) understanding of marriage act influencing effect of marriage consummation. It is attempt of understanding argument of introduction of this institution by the legislator and reasons of its abolition by the current CIC.
More...