LJUDSKA PRAVA I ODGOVORNOST - Srbija 2003 -
HUMAN RIGHTS AND ACCOUNTABILITY - Serbia 2003 -

Author(s): Author Not Specified
Contributor(s): Sonja Biserko (Editor), Aleksandar Anđić (Photographer)
Subject(s): Politics / Political Sciences, Christian Theology and Religion, Politics, History, Social Sciences, Education, Law, Constitution, Jurisprudence, Media studies, History of Church(es), Human Rights and Humanitarian Law, Public Administration, Communication studies, Sociology, Recent History (1900 till today), Theology and Religion, Government/Political systems, State/Government and Education, Nationalism Studies, Transformation Period (1990 - 2010), Eastern Orthodoxy, Inter-Ethnic Relations, Ethnic Minorities Studies
Published by: Helsinški odbor za ljudska prava u Srbiji
Keywords: Serbia; 2003; politics; Zoran Djindjic assassination; Orthodox church; military; police; economy; social rights; reform of educational system; media; national minority; Vojvodina; Sandžak; inter-ethnic relations;
Summary/Abstract: Ubistvo premijera Zorana Đinđića obeležilo je ne samo celu 2003. godinu, već će, sudeći po razvoju situacije u Srbiji, predstavljati istorijsko raskršće za Srbiju: za ili protiv Evrope. Ubistvom reformskog premijera, ne samo da su zaustavljene reforme i prekinuta saradnja sa Haškim tribunalom, već je otvoren put radikalizaciji Srbije, što su potvrdili i vanredni parlamentarni izbori. Nesposobnost i nespremnost DOS da napravi diskontinuitet sa Miloševićevim politikom, posebno ratnom, otvorilo je put restauraciji regime anciene i ubedljivoj pobedi njegovih predstavnika na vanrednim parlamentarnim izborima. Od ubistva premijera Zorana Đinđića do parlamentarnih izbora ostvareni su skoro u celosti ciljevi puzećeg puča, uprkos pokušaju međunarodne zajednice da održi kurs reformi kroz, pre svega, prijem SCG u članstvo Saveta Evrope već tokom vanrednog stanja. Sve aktivnosti ujedinjenih snaga (cela opozicija, većina nevladinih organizacija i medija) bile su usmerene na obaranje vlade i njenu kompromitaciju. Na izborima su pobedile one snage koje su zbog rešavanja "nacionalnog pitanja" odlagale tranziciju i demokratizaciju društva. Zbog istrošenosti i poraza nacionalnog projekta, kao i zbog sprečavanja stvaranja alternative, konzervativna srpska elita našla je novi oslonac populističke politike u produkciji afera i skandala. Njihov cilj nisu bile ekonomske reforme već diskvalifikacija protivnika, što je potpuno devalviralo stvarnu borbu protiv korupcije, kao i same reforme. Pobeda SRS i DSS garancija je da će se kurs nastaviti, što se prelama preko debate o novom ustavu, rešavanju kosovskog i vojvođanskog pitanja, saradnji sa Haškim tribunalom, odnosu prema državnoj zajednici i odbijanju suočavanja sa neposrednom prošlošću. Radikalizacija politike u Beogradu dodatno destabilizije, ne samo zemlju, već i ceo region.

• Details
• Contents