ABB, Fotodziennik czyli piosenka o końcu świata
ABB, Photo-diary or a song about the end of the world

Summary/Abstract: Urodzona w Łodzi. Z wykształcenia etnograf. W latach 1974-1980 pracowała w filmie jako asystent i drugi reżyser (m.in z Wacławem Borowczykiem, Krzysztofem Kieślowskim, Piotrem Szulkinem, Krzysztofem Zanussim, Andrzejem Trzosem-Rastawieckim). W 1980 roku porzuciła film na rzecz fotografii. Dokumentowała początki przemian politycznych w Polsce i narodziny „Solidarności”. W stanie wojennym związana z niezależnym ruchem kulturalnym, współpracowała też z podziemną prasą solidarnościową. Od końca 1982 roku wszystkie zdjęcia z życia codziennego w Polsce włącza do zbioru Fotodziennik czyli piosenka o końcu świata. Zdjęcia opatrzone krótkimi odręcznymi podpisami - subiektywny zapis, klatki pamięci - a jednocześnie ostry komentarz polskiej rzeczywistości. Zapis ten powstaje nadal. Bohdziewicz jest też autorką innych dużych projektów, których realizacja trwa od wielu lat: Kapliczki warszawskie, Kosmos, Antypocztówki, Piękni i szczęśliwi, Prywatna telewizja. Anna Bohdziewicz była też komisarzem wielu wystaw fotograficznych (m.in. „Fotografie Gazety Wyborczej”, „Pod ręką boską” Marka Rostworowskiego, „Warszawa 1943-1944. Fotograf nieznany”). Razem z Mariuszem Hermanowiczem stworzyła wystawę „Ofiary stanu wojennego”. Jest także autorką licznych recenzji i tekstów o fotografii oraz wywiadów z fotografami, m.in. z Zofią Rydet, Edwardem Hartwigiem, Annie Leibowitz. Ma na swoim koncie szereg wystaw krajowych i zagranicznych, zarówno w Europie jak i w Ameryce. Fotodziennik pokazywany był w ponad 60 krajach świata. Wydała Kapliczki warszawskie (razem z Magdaleną Stopą), Warszawa 2008; 1981. Lekki powiew wolności, Warszawa 2014; Wszystko od nowa. 1989. Fotodziennik, Warszawa 2014.

• Details
• Contents