Dotyk, rytm i współświadczenie. O afektywnym potencjale materialności i taktylności w twórczości Brachy Ettinger
Touch, Rhythm, and Wit(h)nessing. On the Affective Potential of Materiality and Tactility in Bracha L. Ettinger’s Art

Summary/Abstract: W twórczości artystycznej i teorii Brachy L. Ettinger możliwość spotkania z traumą i pamięcią Innego jest immanentnie wpisane w podmiotowość przez wzgląd na macierzowe źródła naszego jestestwa. To spotkanie-wydarzenie, w którym łączy się artystka, dzieło, upostaciowienie i widz – który ze świadka (witness) zamienia się we współświadka (with-ness) ma wymiar proto-etyczny, humanistyczny i głęboko uczłowieczający. Tu właśnie, według Ettinger, tkwi polityczny potencjał sztuki – w ciągłym otwieraniu się, wystawianiu się na ranę Innego, przerabianie tej rany poprzez dzieło sztuki, a tym samym stawianie oporu wobec dominującego paradygmatu cięcia i oddzielenia. Ettinger wywodzi swą koncepcję granicznej przestrzeń spotkania w i poprzez dzieło sztuki z teorii macierzy. Według niej podmiot i Inny współtworzą się relacyjnie, na wzór relacji matka-płód, a nie tylko poprzez radykalną separację. Niniejszy tekst przybliża związki między techniką gestu malarskiego Ettinger i tworzoną przez nią teorią stawiając jednocześnie pytanie, w jaki sposób materialność fizycznego gestu artystki może uruchamiać afektywny potencjał współodczuwania czy współswiadczeniea – [wit(h)nessing)] w odbiorcy sztuki zanurzonym w wzrokowo-symbolicznym imaginarium kształtującym narrację o traumie i utracie.

• Details
• Contents