HÜSEYN CAVİD’İN «AZƏR» POEMASINDA İNSAN KONSEPSİYASI
CONCEPT OF HUMAN IN HUSSEIN CAVID'S POEM "AZER"

Summary/Abstract: Büyük Azerbaycan şairi H.Cavid’in sanatı 20.yüzyılın başlarında edebiyatımızın edebi felsefi içeriğini, Türkçülük ruhunu, İslam varisliğini, Batı ve Doğu felsefesini kavuşturan düşüncesini özünde kapsar. İnsan sorunu H.Cavid sanatının temelinde duran, edebi felsefi anlamını yansıtan önemli konulardandır. Şairin insanlık hakkında düşünceleri “Azer” eserinde daha sürekli olarak belirtilmiştir. Burada H. Cavid’in gözlemlediği insan algılama çevresinde ikiye bölünüyor; kendisini algılayarak mükemmelleşen ve bilinçsizliği yüzünden manevi mahva uğrayan insanlar. İkinci kısma ait edilen kahramanların örneğinde H. Cavid Freyd’in, Nitsshe’nin, Feyrebah’ın ve diğer Batı filozoflarının bakış açılarına yaklaşıyor, mükemmel insan idesine ise sofizmin teorik temellerini izlemiş olur. Fakat tüm hallerde bazen insan varlığına tamamen kusurlu bakan bir çok Batı filozoflarından farklı olarak, şair yüce insanlık idelerine inanır, terk – i dünyalığı tanıtan Doğu filozoflarına – “Çok büyük seltenetse dervişlik, Olamam ben o hasta fikre şerik” mısralarında “Kuran – i Kerim”de buyurulan “zulme karşı mücadele” çağrısını yansıtmış olur.

• Details
• Contents