Dialektyka utopii
DIALECTICS OF UTOPIA

Summary/Abstract: W swoim eseju spekulatywną pracę pojęcia utopii postaram się ukazać na przykładach dwóch najważniejszych dialektyków nowoczesności: Hegla i Adorna. Hegla myślenie o utopii określa wewnętrzne napięcie, które rozgrywa się pomiędzy jego młodzieńczym entuzjazmem dla projektu utopii estetycznej a dojrzałym krytycyzmem wobec stwarzania konstrukcji świata takiego, jakim być powinien. Adorno zaś zajmuje pozycje terminu skrajnego wobec swojego „wielkiego poprzednika”, oskarżając Hegla o zdradę utopii w imię jej urzeczywistnienia.Dla Adorna utopia jest negatywną świadomością tego, co nie istnieje, i tylko ona, ujęta w formie sztuki, składa obietnicę zbawienia imienia własnego. Pragnąłby skonfrontować oba te antagonistyczne stanowiska, wpisując je w szersze ramy pytania fundamentalnego: czy zbawienie (indywiduum?,społeczeństwa?) jest możliwe w doczesności (w Heglowskim pojęciu absolutnym), czy też nadejdzie jedynie z „tamtej strony” (Adorna utopia niewypowiedzianej nietożsamości)?

• Details
• Contents