KРУПНИОТ ПЛАН КАКО КРОСМЕДИЈАЛНА ДИЈАЛЕКТИКА
THE CROSS-MEDIA DIALECTICS OF THE CLOSE-UP

Summary/Abstract: Теоретските расправи околу потеклото на методите на крупниот план како специфично кинематографско изразно средство сугерираат дека прикажувањето одблиску има поширока примена од таа во филмската продукција. Според југословенско-американскиот режисер Славко Воркапиќ (Славко Воркапић), експерт во областа на „креативната монтажа“ и сликар по вокација, доближувањето, приближувањето и следствено – зголемувањето, немаат иста или еднаква улога со дијалектичкиот потенцијал на блиското кадрирање. Методите на крупниот план имаат корени во традиционалните изразни форми на уметноста, како што се фотографијата и сликарството, додека, пак, нивната генеалогија може да се следи сè до „драмското“, односно до театарските техники. Според филмскиот теоретичар Сергеј Ејзенштајн (Сергей Михайлович Эйзенштейн) индивидуалните уметности „конвергираат“ во кинематографијата преку „методот на лупа“, преку кој доаѓа до израз секоја индивидуална карактеристика на различните уметнички дисциплини, а заедничкиот метод, како заедничко својство, се смета за фундаментален кај сите уметности. Употребата на крупниот план во различни творечки контексти бележи кросмедијалност на постапката, преку која се менува онтолошката структура на секој уметнички медиум соодветно. Аналитичката втемеленост на ова истражување опфаќа мапирање на дијалектичката кросмедијалност на методите на крупниот план преку елаборација на теориски анализи и примери од практични манифестации во различни креативни области.

• Details
• Contents