Strategia NATO w świetle teorii i jako praktyka: próba interpretacji
NATO Strategy – Theory and Practical Aspects. Tenatative of Interpretation

Summary/Abstract: Przez ponad pięćdziesiąt lat funkcjonowania Sojuszu jego strategia była instrumentem polityki bezpieczeństwa i obrony państw członkowskich. Stawiała sobie ona za cel stworzenie zorganizowanej wspólnoty bezpieczeństwa, w ramach której istniałaby pewność, że jej uczestnicy zachowujący odrębność państwową nie znajdą się ze sobą w stanie fizycznej walki, lecz będą rozwiązywali wzajemne problemy przez dialog i współpracę. Sposób kształtowania i wdrażania sojuszniczej strategii pozwala mówić w kategoriach długiego trwania o właściwej tej organizacji kulturze strategicznej. Łącząca sojuszników wspólnota wartości i celów tworzyła trwałe normy postępowania w stosunkach wzajemnych i z innymi krajami. Dostarczała kryteriów oceny otoczenia zewnętrznego, przekładających się na wybory sposobów działania akceptowalnych dla wszystkich członków oraz na kształtowanie służących im specyficznych zasobów i zdolności. Na skutek podziałów transatlantyckich powodujących trudności w porozumieniu się Europy i Stanów Zjednoczonych co do kierunków i form wspólnego działania, ambicja kształtowania "wielkiej strategii" została zastąpiona praktycznym działaniem i budową "małych" porozumień w konkretnych kwestiach operacyjnych.

• Details
• Contents