Legal Problems of Mining and Environmental Protection Cover Image

Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska
Legal Problems of Mining and Environmental Protection

Publishing House: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Subject(s): Law, Constitution, Jurisprudence
Frequency: 2 issues
Online-ISSN: 2451-3431
Status: Active

  • 2016
  • 2017
  • 2018
  • 2019
  • 2020
  • 2021
  • 2022
  • 2023
  • Issue No. 1
  • Issue No. 2
  • Issue No. 1
  • Issue No. 2
  • Issue No. 1–2
  • Issue No. 1
  • Issue No. 2
  • Issue No. 1-2
  • Issue No. 1
  • Issue No. 2
  • Issue No. 1
  • Issue No. 2
  • Issue No. 1
{{ issueInfo.Volume }}/{{ issueInfo.Year }} Cover
  • Year: {{ issueInfo.Year }}
  • Volume: {{ issueInfo.Volume }}
  • Number: {{ issueInfo.IssueNo }}

Articles list
{{ article.TitleOriginalLanguage }}

{{ article.TitleOriginalLanguage }}
({{ article.TitleEnglish }})

  • Price: {{ common.currency(article.Price) }}
Short Description

CEL I PROFIL TEMATYCZNY


„Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska” (PPGiOŚ) są czasopismem naukowym wydawanym przez Uniwersytet Śląski w Katowicach. Czasopismo publikuje rezultaty badań z zakresu szeroko pojętego prawa ochrony środowiska, w tym między innymi prawa geologicznego i górniczego, prawa wodnego, prawa ochrony przyrody, prawa ochrony powietrza i ochrony klimatu.  

Zadaniem czasopisma jest dostarczenie wszechstronnego forum dla publikowania dorobku i wymiany myśli naukowej nie tylko polskiej, ale również z innych krajów Europy Środkowo Wschodniej. Ta publikacyjna współpraca międzynarodowa ma na celu prezentowanie najnowszych dokonań, inicjatyw środowiskowych w wymiarze międzynarodowym, stając się polem do wspólnych badań, skutkujących różnorodnymi propozycjami de lege ferenda.

Celem czasopisma jest upowszechnianie wyników badań naukowych, a także prezentowanie polskiego jurydycznego dorobku naukowego za granicą. PPGIOŚ jest recenzowanym, w pełni dostępnym online półrocznikiem, w którym publikowane są materiały naukowe (artykuły, glosy) obejmujące zagadnienia dotyczące prawa ochrony środowiska.

Periodyk adresowany jest do szerokiego kręgu autorów (zarówno do praktyków jak i teoretyków, tak dla doktorantów jak i dla studentów) i odbiorców zainteresowanych przedmiotową tematyką.

Editorial board

Zespół redakcyjny

 


Redaktor Naczelny - dr hab. prof. UŚ Grzegorz Dobrowolski, Uniwersytet Śląski w Katowicach, Polska, Wydział Prawa i Administracji, Instytut Prawa

Zastępca Redaktora Naczelnego - JUDr. Matúš Michalovič PhD., Univerzita Komenského v Bratislave, Faculty of Law, Słowacja, Department of Administrative Law and Environmental Law

Sekretarz naukowy - dr Ewa Radecka, Uniwersytet Śląski w Katowicach, Polska, Wydział Prawa i Administracji, Instytut Prawa

Komitet Naukowy:

Prof. dr hab. Zbigniew Bukowski, Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, Polska, Wydział Administracji i Nauk Społecznych; Instytut Prawa, Administracji i Zarządzania
Prof. dr hab. Ryszard Mikosz, Uniwersytet Śląski w Katowicach, Polska, Wydział Prawa i Administracji, Instytut Prawa
Prof. JUDr. Soňa Košičiarová, Trnavská univerzita v Trnave, Słowacja, Katedra správneho práva, práva životného prostredia a finančného práva
Prof. dr hab. Wojciech Radecki, profesor emerytowany Instytut Nauk Prawnych Państwowej Akademii Nauk/o Wrocław
Doc. JUDr., Ph.D. Vojtěch Stejskal, Univerzita Karlova v Praze, Czechy, Právnická fakulta, Katedra práva životního prostředí
Prof. JUDr. Milan Damohorský, Univerzita Karlova v Praze, Czechy, Právnická fakulta, Katedra práva životního prostředí
(od nr 2/2019) dr hab. Artur Żurawik, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, Polska, Wydział Prawa i Administracji, Katedra Publicznego Prawa Gospodarczego i Polityki Gospodarczej
(od nr 1/2020) Phd Martin Dufala, Univerzita Komenského v Bratislave, Słowacja, Faculty of Law, Department of Administrative Law and Environmental Law

(od nr 1/2021) Phd Liudmyla Savanets, West Ukrainian National University, Ternopil, Ukraina, Faculty of Law

Submission guidelines

WYTYCZNE DLA AUTORÓW


WYTYCZNE OGÓLNE

 

  • tekst artykułu powinien liczyć od 20 000  do 35  000 znaków ze spacjami, razem z przypisami; w szczególnych przypadkach Redakcja może dopuścić do publikacji teksty niespełniające tego wymogu;
  • czcionka: Times New Roman 12, interlinia 1,5, pierwszy wiersz wcięty na 1,25 centymetra, tekst wyjustowany;
  • format pliku: DOC, DOCX, RTF;
  • tekst powinien być podzielony na części wyróżniane śródtytułami. Wszystkie śródtytuły muszą być ponumerowane i wytłuszczone;
  • należy stosować wyłącznie przypisy dolne (Times New Roman 10, interlinia 1,0);
  • w przypisach zawsze korzystamy ze skrótu „s.”, nie „str.”;
  • każdy przypis należy zakończyć kropką;
  • należy wyłączyć opcję podziału wyrazów;
  • nazwy czasopism zawsze należy zapisywać w całości i unikać stosowania nawet powszechnie znanych skrótów;
  • skrót: „Zob.” stosujemy wtedy, kiedy naszą intencją jest poszerzenie podawanych informacji. Skrót „Por.” stosujemy wtedy, kiedy naszą intencją jest komparatywne lub kontrastywne zestawienie podawanych informacji z innym źródłem.
  • jeśli autor artykułu ze źródła internetowego jest nieznany, należy opuścić tę informację i rozpocząć przypis od podania tytułu źródła. Jeśli nie da się określić również tytułu, wystarczy podanie samego adresu z datą dostępu;
  • przywołanie w przypisie dolnym literatury zapisanej cyrylicą następuje w oryginalnej pisowni [dopiero w bibliografii załącznikowej należy dokonać transliteracji].

 Zasady cytowania

Przypisy należy przygotować w formie przypisów dolnych, wedle niżej podanych wskazówek i przykładów (system oksfordzki) 

1. Opisy bibliograficzne publikacji zamieszczone w przypisach powinny odpowiadać opisom, które znajdują się w bibliografii.

2. Bibliografia powinna zawierać wszystkie pozycje przywołane w przypisach.

3. Podstawowe wzory opisów bibliograficznych w przypisach:

– książka autorska:

 E. Jarosz, Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2001. 

– praca zbiorowa (nazwisko redaktora podaje się w formie mianownika):

 Kultury i krajobrazy pamięci, red. M. Dziewierski, B. Pactwa, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2020. 

– opracowanie zamieszczone w pracy zbiorowej (należy podać zakres stron):

 B. Tarnowska, „Dym koloru ochry”. Jerozolima Andrzeja Buszy, w: Kontynenty, T. 1, Studia i szkice o twórczości Andrzeja Buszy, red. M. Kisiel, J. Pasterski, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice–Rzeszów 2019, s. 83–104.  

– opracowanie zamieszczone w czasopiśmie (należy podać zakres stron):

A. Więcek-Gigla, Rewolucje Mieczysława Szczuki, „Śląskie Studia Polonistyczne” 2020, nr 2 (16), s. 1–10, https://doi.org/10.31261/SSP.2020.16.01.

 K. Trzeciak, Materialistyczna krytyka literacka – niedokończony projekt, „Śląskie Studia Polonistyczne” 2018, nr 2 (12), s. 167–180. 

–  tekst opublikowany na stronie internetowej (jeśli tekst został opatrzony datą publikacji, to należy ją podać; obowiązkowe jest podanie hiperłącza oraz – w nawiasie kwadratowym – daty dostępu):

B. Piątkowska-Borek, Czarna dziura jest naprawdę bardzo blisko Ziemi. Nowe odkrycie naukowców Europejskiego Obserwatorium Południowego (EOS), Wirtualna Polska, 8.05.2020, https://wiadomosci.wp.pl/czarna-dziura-jest-naprawde-bardzo-blisko-ziemi-nowe-odkrycie-naukowcow-europejskiego-obserwatorium-poludniowego-eos-6508412819375745a [dostęp: 17.02.2021].

4. Nazwisk nie wyróżnia się innym krojem czcionki (nie stosuje się kapitalików ani rozstrzelenia).

5. Nazwy wydawców podaje się w pełnym brzmieniu.

6. Jeśli publikacji został nadany DOI, to należy go podać w formie hiperłącza (na końcu opisu bibliograficznego, po przecinku).

7. Opis publikacji obcojęzycznej sporządza się w języku oryginału (np. „ed.”, Hrsg.”, „vol.”, „Teil”, „Bd.”, „no.”, „Nr.”), z wyjątkiem skrótu „s.”:  A. Cristià, Phonetic enhancement of sibilants in infant-directed speech, „The Journal of the Acoustical Society of America” 2010, vol. 128, no. 1, s. 424–434.

8. Stosuje się konsekwentnie skróty łacińskie albo polskie:

– odniesienie do publikacji przywołanej w poprzednim przypisie:

G. Simmel, Most i drzwi. Wybór esejów, przeł. M. Łukasiewicz, Oficyna Naukowa, Warszawa 2006, s. 34. 

Ibidem, s. 35.

  lub:

 G. Simmel, Most i drzwi. Wybór esejów, przeł. M. Łukasiewicz, Oficyna Naukowa, Warszawa 2006, s. 34. 

Tamże, s. 35.

 –  odniesienie do publikacji tego samego autora w obrębie jednego przypisu: 

 D. Czaja, Wprowadzenie. Kłopoty z duszą, w: Idem, Anatomia duszy. Figury wyobraźni i gry językowe, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, [Kraków 2005]; Idem, Lekcje ciemności, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2009.

lub:

 D. Czaja, Wprowadzenie. Kłopoty z duszą, w: Tenże: Anatomia duszy. Figury wyobraźni i gry językowe, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, [Kraków 2005]; Tenże, Lekcje ciemności, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2009.

 – odniesienie do publikacji tej samej autorki w obrębie jednego przypisu:

 E. Kosowska, Kultura, literatura, antropologia, w: Eadem, Antropologia literatury. Teksty, konteksty, interpretacje, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2003; Eadem, Stąd do Teksasu: impresje amerykańskie, Wydawnictwo Naukowe „Śląsk”, Katowice 2006.

 lub:

 E. Kosowska, Kultura, literatura, antropologia, w: Taż, Antropologia literatury. Teksty, konteksty, interpretacje, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2003; Taż, Stąd do Teksasu: impresje amerykańskie, Wydawnictwo Naukowe „Śląsk”, Katowice 2006.

 – odniesienie do publikacji tych samych autorów w obrębie jednego przypisu, gdy co najmniej jeden z autorów jest mężczyzną:  

A. Czyż, S. Kubas, Doświadczenia węgierskiej transformacji ustrojowej – od Jánosa Kádára do Viktora Orbána, Remar, Katowice 2011; Eidem, Państwa Grupy Wyszehradzkiej: pomiędzy przeszłością a teraźniejszością. Wybrane aspekty polityki wewnętrznej i zagranicznej, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2014.

 lub:

 A. Czyż, S. Kubas, Doświadczenia węgierskiej transformacji ustrojowej – od Jánosa Kádára do Viktora Orbána, Remar, Katowice 2011; Ciż, Państwa Grupy Wyszehradzkiej: pomiędzy przeszłością a teraźniejszością. Wybrane aspekty polityki wewnętrznej i zagranicznej, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2014.

 – odniesienie do publikacji tych samych autorek w obrębie jednego przypisu:

 M. Bąk, L. Romaniszyn-Ziomek, Spacerkiem po Lizbonie, w: Eaedem, „Gdzie ziemia się kończy, a morze zaczyna”. Szkice polsko-portugalskie, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2016.

lub:

 M. Bąk, L. Romaniszyn-Ziomek, Spacerkiem po Lizbonie, w: Też, „Gdzie ziemia się kończy, a morze zaczyna”. Szkice polsko-portugalskie, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2016.

 – jeśli w opisie bibliograficznym nazwisk należących do jednej kategorii jest więcej niż trzy:

 M. Heidegger, Nietzsche, przeł. A. Gniazdowski et al., oprac. C. Wodziński, T. 2, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999.

 lub:

 M. Heidegger, Nietzsche, przeł. A. Gniazdowski i in., oprac. C. Wodziński, T. 2, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999.

 – jeśli w publikacji nie podano informacji o wydawcy, miejscu wydania, roku wydania, stosuje się skróty odpowiednio: „s.n.” lub „b.n.w.”, „s.l.” lub „b.m.w.”, „s.a.” lub „b.r.w.”. 

9. Ponowne przywołanie publikacji już przytoczonej w danym rozdziale wymaga zastosowania opisu skróconego (nie stosuje się skrótów „op. cit.” ani „dz. cyt.”):

 B. Malinowski, Szkice z teorii kultury, Książka i Wiedza, Warszawa 1958, s. 78.

 E. Kosowska,  Antropologia  literatury.  Teksty,  konteksty,  interpretacje,  Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2003, s. 167.

 B. Malinowski, Szkice z teorii kultury…, s. 80–81.

C. Hernas, Barok, PWN, Warszawa 1973, s. 122.

E. Kosowska, Antropologia literatury…, s. 168.

C. Hernas, Barok…, s. 133.  

II.A. Źródła prawa i orzecznictwo należy cytować w przypisach dolnych, bez powtarzania ich w bibliografii załącznikowej, według wzorów.

  • publikatory – aktów prawnych i orzeczeń – zawsze wprowadzamy w przypisie, nigdy w samym tekście. Jeśli w tekście pojawia się pełna nazwa ustawy (razem z datą uchwalenia), to w przypisie już jej nie powtarzamy, a jedynie podajemy publikator;
  • do każdego z orzeczeń należy podać stosowny publikator. Jeśli orzeczenie pochodzi z bazy, w której wprowadzono numerację orzeczeń (np. Lex), konieczne jest podanie tego numeru;
  • redakcja posługuje się przyjętym wykazem skrótów najczęściej pojawiających się ustaw w obrębie czasopisma. Prosimy o stosowanie poniższych skrótów. W przypadku innych nieumieszczonych poniżej ustaw, prosimy o wprowadzenie skrótu przez Autora i konsekwentne posługiwanie się nim w obrębie tekstu.

 

k.c.                                             — ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny
 

k.k.                                             — ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny


k.p.a.                                          — ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego

 

p.p.s.a.                                       — ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

 

pr.g.g.                                         — ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze

 

pr.o.ś.                                         — ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska

 

pr.wodn.                                      — ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne 

 

u.o.                                            — ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach

 

u.o.p.                                         — ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody


 ŹRÓDŁA PRAWA

Konstytucja
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483 ze zm.).

Ustawy
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2011 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2020 r. poz. 1219 ze zm.).

Rozporządzenie
Rozporządzenie Ministra Klimatu z dnia 30 maja 2020 r. w sprawie w sprawie sposobu ustalania wartości wskaźnika hałasu LDWN (Dz.U. z 2020 r. poz. 1018).

Konwencje
Konwencja Rady Europy o cyberprzestępczości (Dz.U. z 2015 r. poz. 728).

ORZECZNICTWO

Orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Luksemburgu
Wyrok TSUE z dnia 25 lutego 2018 r., sprawa C-336/16, ECLI:EU:C:2018:586.

Orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 26 czerwca 2019 r., sygn. SK 2/17, OTK-A 2019/36.


Orzecznictwo Sądu Najwyższego

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 sierpnia 2007 r., sygn. I CSK 125/07, „OSP” z 2008 r. Nr 7-8, poz. 72.

Orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 marca 2018 r., sygn. I OSK 1073/17, LEX nr 12120.

Orzecznictwo sądów powszechnych

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 10 stycznia 2020 r., sygn. IV AUa 1991/19.


Orzecznictwo sądów administracyjnych

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 30 maja 2020 r., IV SAB/Gl 69/19, LEX nr 151510.

 

Tabele i ilustracje

Tabele i ilustracje należy umieszczać jak najbliżej tekstu, którego dotyczą. Tabelę podpisujemy „Tabela” lub ”Table” oraz podajemy jej numer. Niżej w osobnej linijce wpisujemy jej tytuł. Pod tabelą zamieszczamy jej źródło.

Innego rodzaju materiały wizualne (ilustracje) wprowadzamy z podpisem „Ilustracje” lub „Figure” (skrót „Fig.”) z cyfrą arabską i nagłówkiem (opisem) w tej samej linii.

 Zasady sporządzania bibliografii załącznikowej

Teksty powinny zawierać również bibliografię gromadzącą informacje o wszystkich wykorzystanych źródłach (z wyjątkiem aktów prawnych), z wyszczególnieniem w odrębnej, końcowej części źródeł elektronicznych.

Prosimy o alfabetyczne uporządkowanie źródeł.

Pozycje bibliograficzne zapisane cyrylicą powinny zostać poddane transliteracji. Zachęcamy do skorzystania z serwisu internetowego: https://www.ushuaia.pl/transliterate i wybór opcji transliteracji: rosyjski BGN-PCGN. W nawiasie kwadratowym należy podać wersję oryginalną/cyrylicą. 

 

OPŁATY

Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska nie obciążają Autorów kosztami za zgłaszanie tekstów, proces recenzyjny, publikację, archiwizację ani dostęp pełnotekstowy.

 SYSTEM ANTYPLAGIATOWY

Redakcja czasopisma w celu zapobiegania plagiatowi korzysta z systemu antyplagiatowego https://www.crossref.org/services/similarity-check/ przy użyciu oprogramowania iThenticate  (http://www.ithenticate.com/) należącego do firmy Turnitin – globalnego dostawcy usług technologicznych dla nauki i edukacji. System pozwala sprawdzić domniemane podobieństwo tekstu z miliardami źródeł internetowych oraz tekstami zdeponowanymi przez wydawców korzystających z Similarity Check.

LICENCJA

Złożenie tekstu jest równoznaczne z wyrażeniem zgody na udostępnianie tekstu wraz z metadanymi na warunkach licencji Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowa (CC BY-SA 4.0).  Autorzy zachowują wszelkie prawa do swojego tekstu.  Autorzy mają prawo do umieszczania opublikowanych już artykułów w serwisach i repozytoriach własnego wyboru.