We kindly inform you that, as long as the subject affiliation of our 300.000+ articles is in progress, you might get unsufficient or no results on your third level or second level search. In this case, please broaden your search criteria.
In this article I present ecclesiological thought of a Czech philosopher Tomas Halik (b. 1948). He belongs to the intellectuals of our time, who, belonging to the Church, are aware of their own identity that flows from deep understanding of Tradition. At the same time, they remain open to the dialogue with the modern world. The dialogic attitude becomes a kind of teaching imperative, which also determines Halik’s thinking about the Church. Ecclesia itself, which the Czech thinker loves above all, is both love and a cross for him. Halik’s scientific and journalistic as well as pastoral activity is devoted to creating a space for those who have not settled and probably will never completely feel at home in church pews and church definitions. He believes that such people can also be rooted in the community of the Church and find their own way. His mind is full of ecclesiological concern about the doubtful and makes the Church open to all who do not fully share his faith. According to the Czech thinker, it is the modern Zacchaeus and those entering the „Court of the Gentiles” who resemble the „mysterious wanderers” that may reveal the unknown face of the Christ to the Church. T. Halik as a Catholic priest and thinker feels responsible for the Tradition. He wants to turn to those standing outside the Church, at the same time, constantly emphasizing the catholicity of the Church. He hopes that, in this way, „inner reconciliation of the diversity of the Church” can be achieved, which will be an opportunity to reach people far from the Church.
More...
The paper draws attention to the last, unfinished and completely forgotten Henryk Sienkiewicz’s novel The Legions (Legiony) written in the years 1913–1914, which was cast into oblivion due to the PRL (communist) readership policy. The article outlines sketchily the novel genesis, recalls its reception, announces its contents. Finally, the author attempts to reconstruct the meaning of the ending, which has two versions: the printed and the draft one.
More...
The design and presentation of the production of rose water and attar of roses at international expos in the early twentieth century are under consideration. Art processes, displays of various historical styles in their local specifics, and the creative contribution of their authors, paramount to the history of fine arts, are traced from showcasing of vials to the ‘revolutionary concept of fountains of rose water to dioramas. Written records on this topic of international events held prior to 1900 are adduced. A Fountain of Industries mounted at the Universal Exposition. St. Louis, USA, 1904 by Boris Schatz is examined. The art concept and design of rose water dioramas by Charalampi Tatchev at the expos in Liège (1905), Milan (1906) and the rose water fountain at Balkan States Exhibition, London (1907) are analysed. The sculpture Nymph by Zheko Spiridonov is of special interest in this context and his career in Bulgarian fine arts is traced. The Nymph was conceived in Munich to be executed in Prague and exhibited in Sofia, Munich and Paris, was put on display in Belgium (1905), Italy (1906) and Great Britain (1907), becoming part of this country’s cultural heritage as a museum exhibit (1919); yet the sculpture left Bulgaria decades after touring Europe. This country’s participation in the expos in Thessalonica (1926, 1927, 1930) is also examined. Rose water fountains have also been recorded at the expos in Paris (1937) and Vienna (1954). Rose water fountains in various combinations of varying quality of their designs were a constant element of Bulgaria’s presentation regardless of the political governments, style movements or their designers
More...
The paper draws attention to the ideological and aesthetical prerequisites for a new line of development of industrial photography in this country: images free from pathos, narrativity and emotionality. Bulgarian photography as presented in the 1950s images, where the question ‘what’ that has inherently accompanied artistic tools, has been replaced with the more vital to the authorities ‘why’ and ‘how’. Arts, including photography, ought first and foremost to have ideological nature. A decade later, in the 1960s, the reality has changed, which called for changes in the photographic imagery. The authors and author’s own interpretations of the subjects were increasingly featured. Impressive construction sites and enthusiastic workers still occurred in the pictures but along with industrial buildings presented as metal monsters or lonely creatures, isolated in the wilderness of lunar landscapes without any evidence of human presence. Geometricity, pure forms and emphasised lines in the pictures were seen as an expression of this country’s technological revolution and industrial progress.
More...
Nie jest, inaczej niż Bolesław Chrobry, Jan Sobieski czy Władysław Łokietek, stałym mieszkańcem społecznej wyobraźni i pamięci historycznej Polaków. Nawet w Poznaniu, tam, gdzie najsnadniej można by jeszcze tego oczekiwać. Wyjeżdżałem do Wielunia przez Most Przemysła, ale nie Drugiego, lecz jego ojca – Przemysła Pierwszego, twórcy lewobrzeżnego miasta. Mamy w Poznaniu Wzgórze Przemysła[wa] z pozostałościami, częściową rekonstrukcją i niekończącymi się dyskusjami na temat ewentualnej całościowej rekonstrukcji zamku. Choć obaj Przemysłowie przyczynili się do jego wzniesienia, względnie rozbudowy, w świadomości poznaniaków wiążą się te dokonania raczej z ojcem niż synem, a jubileusz 750-lecia lokacji miasta przed kilkoma laty (1253–2003) jeszcze utrwalił to przekonanie. Niewielka uliczka pod wzgórzem upamiętnia imię nieszczęsnej żony Przemysła II – Ludgardy. Nie znalazł Przemysł II swego biografa w średniowieczu, nie znalazł również drogi na karty wielkiej literatury, choć skrzętni historycy literatury odnotowali kilka utworów, na pewno jednak nie z wysokiej półki, jemu bądź Ludgardzie w XIX i XX wieku poświęconych. Jan Matejko i Wojciech Gerson przedstawili artystyczne wizje tragicznej śmierci Przemysła II opodal Rogoźna. Przemysł II pozostaje postacią słabo znaną, w gruncie rzeczy zapomnianą, dzieląc w tym los niemal wszystkich polskich władców doby rozbicia dzielnicowego. Od pozostałych jedno go tylko różniło – był królem.
More...
W 1958 r. Zarząd Wojewódzki Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich (TRZZ) w Łodzi zainicjował nawiązanie bliższej współpracy społeczno-gospodarczej i kulturalnej między powiatami dorzecza górnej Prosny, leżącymi na pograniczu czterech ówczesnych województw: łódzkiego, katowickiego, opolskiego i poznańskiego. Pod jego patronatem utworzono Międzypowiatową Radę Współpracy, składającą się z przedstawicieli władz politycznych i administracyjnych następujących powiatów: wieluńskiego i wieruszowskiego (woj. łódzkie), kluczborskiego i oleskiego (woj. opolskie), kępiń- skiego (woj. poznańskie) i kłobuckiego (woj. katowickie). Jej głównym celem była peł- na integracja społeczno-ekonomiczna i kulturalna ziem nad górną Prosną, które w przeszłości podzielone były granicznym kordonem.
More...
The article concerns the impact of the Bible to life and work of Stefan Żeromski, who lived at the time of ideological transformation. Among the various literary sources that inspire Polish artists at the turn of the nineteenth and twentieth centuries, the Bible holds a special place. The Bible has is considered higher than literature. The Bible is the inspiration for Stefan Żeromski. Throughout his life Żeromski fights with your soul. Żeromski yearns for the sacrum, so it is looking for. The writer lives in an era in which educated people should not pronounce the name of God. The whole work of the writer seems to “fight with Satan”. Personal experience of the writer have an impact on the survivals of his literary characters. At the Żeromski’s work can be found many biblical’s accents. They are the result of in-depth personal reading and study of the Bible. Żeromski is interested in the Bible thanks of Fr. Czerwiński, who was a catechist in writer’s school in Kielce. Important was also a faith, which he has taken from his family home. Stefan Żeromski never managed to control the chaos of inner life. Żeromski’s world was a world of religious anxiety and constant searching for answers to religious questions troubling him. This world is a reality in spite of appearances, where the sacrum presence is discernible in the various levels of the organization literary work.
More...
W biogramie pisarza sporządzonym przez Jana Smolarza czytamy, że Andrzej Łuczeńczyk w maju 1979 roku ożenił się z Katarzyną Szczepańską, z którą miał troje dzieci: córki – Paulinę i Weronikę oraz syna Alberta. W czasie zamieszkiwania w latach 1979–1984 w Wieluniu, w woj. sieradzkim, pracował w miejscowej betoniarni. Andrzej Łuczeńczyk jest pisarzem mało znanym. Twórcą, który wydał kilka książek i którego Henryk Bereza zaliczał do najwybitniejszych prozaików polskich XX wieku, wymieniając go jednym tchem z Iwaszkiewiczem, Buczkowskim, Białoszewskim i My- śliwskim. 13 sierpnia 1991 roku nad grobem pisarza znany krytyk literacki powiedział, że ziemia lubelska może być tak dumna, jak jest dumna z Bolesława Leśmiana i Józefa Czechowicza. To namaszczenie chyba nie wyszło prozaikowi na dobre. Zaliczany do tzw. szkoły Berezy, został zaszufladkowany i nie musiał już czekać na odkrycie. Został jednak zapomniany. Sądzę, że warto przypomnieć sylwetkę pisarza, o którym Bereza pisał: Andrzej Łuczeńczyk jest pisarzem prawie całkowicie niezależnym od jakichkolwiek wpływów czy powiązań czysto literackich, jest ponadto prawie od samych początków twórczych kreatorem i dysponentem własnego artystycznego stylu.
More...
Przetwórnia Owocowo-Warzywna w Rychłowicach wpisała się znacząco w powojenną historię niewielkiej, mającej swe początki w XV w. wsi. W stosunkowo krótkim czasie Rychłowice zmieniły swój wizerunek i zostały zauważone nie tylko w powiecie wieluńskim. Zakład działający przez niespełna pół wieku zyskał dużą renomę, a wytwarzane w nim produkty cieszyły się wielką popularnością, czego dowodem była m.in. ich obecność na rynkach polskich i zagranicznych. Choć przetwórnia nie była nigdy samodzielną jednostką organizacyjną i podlegała spółdzielni w Wieluniu to czołowi działacze, do których należeli przede wszystkim B. Latocha i M. Przybyś, fachowo nadzorowali produkcję i nie pozwolili, mimo licznych trudności, na przedwczesne zamknięcie. Jednak nieuniknione bankructwo Rejonowej Spółdzielni Ogrodniczo-Pszczelarskiej
More...
The main goal of this paper is an analysis of public discourse connected with meetings with Pope, JPII, a real religious authority. Polish Pope was a formal religious expert (as a bishop of Rome, and Christ`s successor), and a man with great charismatic personality. A lot of people met him face to face (and it was an unusual experience for them), others could meet him indirectly through his works. Religious authority exists on border of two worlds – it represents sacred reality, confirms religious tradition, guards definite order. It can be conducted from verbal accounts of confessors that emotional engagement and memory of meeting with the Pope, can be an important factor mobilizing to change one`s life.
More...
Społeczeństwo ziemi wieluńskiej z racji swych wielowiekowych związków z Górnym Śląskiem, w szczególności ze Śląskiem Opolskim, było żywotnie zainteresowane tym, by dawna dzielnica piastowska znalazła się w granicach odradzającego się państwa polskiego. Z chwilą ogłoszenia decyzji Rady Najwyż- szej zwycięskich mocarstw, że o przynależności państwowej Górnego Śląska zadecyduje plebiscyt, nastąpiła wielka aktywizacja sił patriotycznych. Nieomal powszechnym dążeniem polskiej społeczności było, to by Śląsk, po wiekach rozłąki i niewoli, połączył się z macierzą. Działania zmierzające do osiągnię- cia tego celu prowadził Polski Komisariat Plebiscytowy dla Górnego Śląska w Bytomiu.
More...
Instytucja notariatu wywodzi się z prawa rzymskiego okresu dominatu (około III w. p.n.e). W starożytnym Rzymie działali urzędnicy zwani tabelliones, którzy stali się protoplastami notariuszy. Pojawienie się tabelliones związane było ze zmianami w prawie rzymskim, polegającymi na stopniowym odchodzeniu od procesu formułkowego (ustnego) na rzecz procesu kognicyjnego, w którym wzrosła pozycja sędziego – urzędnika, a pierwszoplanową rolę odgrywał dowód z dokumentu, zwłaszcza urzędowego, kosztem dowodu ze świadków. Czasy Cesarstwa to także początek biurokratyzacji i rozbudowy aparatu administracyjnego. Niezbędni stali się więc tabelliones, którzy posiadali cenną umiejętność sporządzania dokumentów zawierających wnioski, skargi, podania i oświadczenia stron.
More...
W ostatnich latach obserwujemy wzrost zainteresowania dziejami poszczególnych miejscowości historycznej ziemi wieluńskiej, co przekłada się na powstające opracowania zajmujące się ich przeszłością i teraźniejszością. Pomysłodawcą publikacji dotyczącej Wróblewa jest wywodzący się z tej miejscowości Andrzej Chowis – radny Sejmiku Województwa Łódzkiego.
More...
Nakładem Wydawnictwa Tygodnika Kępińskiego „Pismak” Sp. z o.o. ukazała się książka Kępińscy Żydzi (Kępno 2008, ss. 248). Redaktorem wydawnictwa jest Mirosław Łapa, jednocześnie autor większości rozdziałów. Składa się na nią „zbiór studiów i dokumentów poświęconych dziejom kępińskich Żydów”. Oprócz wspomnianego M. Łapy, znajdujemy tutaj teksty Feliksa Gruszki, Haliny Marcinkowskiej, Anny Rogalanki (przy współpracy A. Holasa), ponadto przedrukowano, pochodzący z 1939 r., artykuł Szymona Zajczyka.
More...
The proposed article presents the whole issue of episcopal ordinations (consecrations) of former and present bishops of three historically related dioceses: Minsk (erected in 1798), Pinsk (erected in 1925) and Drohiczyn (erected in 1991), as well as the question of their apostolic succession – in its bearing concerning the bishops’ genealogies (lineages of succession of episcopal ordinations). In the first place are gathered fundamental informations in relation to the respective consecrations (date, place, principal consecrator, co-consecrators) and next each one bishop was assigned to the proper line (“family”) of succession. The group of hierarchs, who were taken into consideration in our present analysis, includes the following bishops: James Ignatius Dederko (1753-1829), John Baptist Masclet (1762-1835?), Matthew Meletius Lipski (1770-1839), Adam Wojtkiewicz (1796-1870), Sigmund Łozinski (1870-1932), Boleslaus Sloskans (1893-1981), Casimir Bukraba (1885-1946), Charles Niemira (1882-1965), Ladislas Jędruszuk (1918-1994), Thaddeus Kondrusiewicz (* 1946), Casimir Świątek (* 1914), John Chrapek (1948-2001), Anthony Pacific Dydycz (* 1938), Anthony Dziemianko (* 1960), Casimir Wielikosielec (* 1945) and Cyril Klimowicz (* 1952). All these deceased and living members of the Roman Catholic episcopate from the EastCentral Europe (Poland and Belarus) represent different branches of great family of apostolic succession (succession of episcopal ordinations), named “Rebibian family” (Roman line), including also the so-called former Polish line (“family of Rangoni/Gembicki”) – in fact only one of numerous branches of the above-mentioned Roman line.
More...
Dzieje Osjakowa, zarówno te najstarsze, jak też nowożytne i najnowsze, nie doczekały się dotychczas żadnych opracowań naukowych czy nawet popularnonaukowych. Wynika to stąd, że brak było dotychczas jakichkolwiek inspiracji ze strony miejscowych władz samorządowych, na przestrzeni ostatniego stulecia nie ujawnił się też żaden historyk-regionalista, który by wykazywał zainteresowanie nawet wycinkiem dziejów tego ongiś miasteczka, następnie osady, obecnie wsi gminnej.
More...
Dzieje protestantów wieluńskich nie były dotychczas przedmiotem szczegó- łowych badań. Dotyczy to zarówno powstania i rozkwitu ruchu reformacyjnego na tym terenie, początków XIX w. – kiedy liczba wiernych i warunki pozwoliły na zorganizowanie gminy wyznaniowej, czy też ponad 180 letniego okresu istnienia wspólnoty . Współcześnie, w związku z badaniami nad dziejami miasta w XIX i XX wieku, problematyką tą zajmował się Tadeusz Olejnik . Charakter monografii ograniczał jego zainteresowania do obszaru samego miasta, z pominięciem terenów wiejskich, gdzie zamieszkiwała większość parafian. Dotyczy to również hasła „Ewangelicy w Wieluniu”, opublikowanego w Leksykonie Miasta Wielunia . Zainteresowanie przeszłością wieluńskiej parafii ewangelicko augsburskiej nieobce jest również wydawcy niniejszego wyboru.
More...
Pismo powstało w 1985 r. z inicjatywy działaczy zaangażowanych w pracy społecznej w Polskim Towarzystwie Turystyczno Krajoznawczym. Stowarzyszenie to, o tradycjach sięgających 1906 r. (PTK), przyciągało ludzi aktywnych, uprawiających turystykę i doceniających wiedzę krajoznawczą, a stroniących od form aktywności zdominowanych przez, wszechobecną w tym czasie, komunistyczną Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą (PZPR). W Sieradzu istniał wtedy Zarząd Wojewódzki PTTK, w składzie którego funkcjonowały m.in. komisje zajmujące się krajoznawstwem, ochroną zabytków i ochroną przyrody. Plonem ich działalności były gromadzone opisy tras turystycznych, sprawozdania z lustracji zabytków, opisy rezerwatów i pomników przyrody czy różnego rodzaju pozostałości licznych konkursów krajoznawczych. Z biegiem czasu zasoby te stały się źródłem, z którego czerpano do opracowywania, a potem wydawania drukiem opisów zabytków (6 zestawów), biogramów słynnych Sieradzan (kilkadziesiąt opracowań), dwóch numerów ogólnopolskiego pisma „Poznaj Swój Kraj” (nr 7/81 i 8/86), udziału w nagrywaniu audycji radiowych i telewizyjnych.
More...
W dniu 21 maja 2006 r. odbyły się w Wieluniu obchody jubileuszowe 80-lecia linii kolejowej Kalety-Wieluń-Podzamcze. W godzinach rannych przyjechał na dworzec kolejowy Wieluń-Dąbrowa okolicznościowy pociąg z Tarnowskich Gór, którym przybyli przedstawiciele Okręgowej Dyrekcji PKP oraz orkiestra dęta kolejarzy. Gości powitały władze samorządowe miasta i powiatu, poczym dokonano odsłonięcia tablicy pamiątkowej umieszczonej na ścianie frontowej budynku dworca. Następnie uczestnicy uroczystości udali się pociągiem na przystanek kolejowy Wieluń, skąd ze sztandarami, w asyście orkiestry, przemaszerowano do kościoła św. Stanisława na uroczystą mszę św. odprawioną w intencji kolejarzy.
More...