Publisher: Ośrodek Studiów Wschodnich im. Marka Karpia

Ukraine’s presidential elections, 2019

The main candidates

Author(s): Tadeusz Iwański,Krzysztof Nieczypor / Language(s): English / Publication Year: 2018

For the first time in the history of independent Ukraine, seven months before the presidential election, it is difficult to determine not only who the most likely winner will be, but also which two candidates will make it into the second round. A victory for any politician in the first round (31 March 2019) now seems out of the question. Opinion polls unequivocally indicate that Yulia Tymoshenko enjoys the greatest support. At the same time, over 20% of voters do not know or do not want to disclose who they will vote for; over 10% would choose someone who is not included in the polls, and almost half would look for an alternative among new candidates. The main contenders, apart from the pro-Russian candidates, basically do not differ in their views on which way Ukraine should develop strategically. Each of them has declared their support for Ukraine's integration with the EU and NATO, the continuation of reforms, and political and economic modernisation similar to the Western model. The public's great demand for new faces and people who have not been compromised by politics, the low support for the current main presidential candidates, and the high percentage of voters who have not yet decided who they will vote for, mean that the final winner of the election could be decided by unexpected events - scandals, catastrophes, the intensification of military activities in the Donbass, etc. - which could take place or be provoked in the period directly preceding the election.

Unity stronger than divisions. Ukraine’s internal diversity

Author(s): Tadeusz A. Olszański / Language(s): English / Publication Year: 2014

Ukraine is deeply divided internally, although as a result of the changes that have taken place since its independence, the country’s internal divisions now have less and less to do with territorial divides, and the split into historical ‘sub-Ukraines’ has become less pronounced, especially for the younger generation. Ukraine is not a country of two competing regional identities, one in the west, the other in the east. The western identity, in which the unity of Ukraine is a key value, coexists with the multiple and diverse local patriotisms of the different regions in the east and the south of the country. The present protest movement has consolidated the country’s sense of unity. Its opponents have also been championing the indivisibility of Ukraine, even while they demanded a thorough decentralisation of the country, which was often mistaken for separatism. Russia has been stirring up separatist tendencies in Ukraine, but with little success. Crimea is an exception here, because in most respects it has remained unaffected by the dynamics of the social processes transforming mainland Ukraine – separatist tendencies are indeed deeply rooted in the peninsula.

Uzależnieni od konfliktu. Wewnętrzne uwarunkowania antyzachodniej polityki Kremla

Author(s): Maria Domańska / Language(s): Polish / Publication Year: 2017

The Kremlin’s foreign policy is subordinate above all to the domestic political aims of the ruling elite. The most important of these is the maintenance and legitimistaion of the Chekist-kleptocratic model of feudalism. In this model, which is fundamentally opposed to the Western model of liberal democracy, the state is the de facto property of a small group of decision-makers, and the rules of international interactions are dictated by the logic of the ‘zero-sum game’. The Kremlin’s confrontational approach to the West – at the political, economic, social and propaganda levels – is not a transitional phenomenon, but rather a permanent, strategic Leitmotiv of Russia’s foreign policy. It results from the intrinsic features of the Russian authoritarian regime, and from the mentality of the ruling elite included within it. The latter is largely a product of a particular type of society and of the specific path of the state’s historical development. In such conditions, is any real normalisation of relations between Russia and the West possible?

Visegrad development aid in the Eastern Partnership region

Author(s): Zsuzsanna Végh / Language(s): English / Publication Year: 2014

The international development cooperation systems of the Visegrad countries are all rather new, in most cases only about a decade old. They are still undergoing reforms and the countries are striving to strengthen their own profiles as development donors in the world by gradually increasing their bilateral ODA. Although their resources are limited and were further cut due to the financial and economic crisis, the bilateral ODA ratio of the Visegrad countries as a group spent in the EaP region gradually increased after 2009. Given that the individual systems are still developing and the countries are focusing on creating their own brand, it is highly unlikely that in the near future it would be in their interest to set up a common development fund – either for the EaP region or in general. Instead of creating new institutions, however, a rationalization of the current cooperation systems and a consolidation of existing resources is feasible and should be considered.

W cieniu historii. Stosunki rumuńsko-mołdawskie

Author(s): Kamil Całus / Language(s): Polish / Publication Year: 2015

Rumunię i Mołdawię łączą bardzo silne więzy wynikające przede wszystkim z wielu lat wspólnej historii (w tym wspólnej państwowości), języka oraz dorobku kulturowego. Ta bliskość z jednej strony sprzyja budowaniu stosunków dwustronnych, z drugiej zaś stanowi dla nich także poważne obciążenie. Mołdawska państwowość oraz tożsamość budowana jest bowiem niejako w opozycji do państwowości i tożsamości rumuńskiej. Część społeczeństwa (szczególnie mniejszość rosyjskojęzyczna) obawia się bliższej współpracy z Bukaresztem, widząc w niej zagrożenie utratą niepodległości i zapowiedź zjednoczenia z zachodnim sąsiadem. Historyczny sentyment znajduje także odbicie w polityce Bukaresztu wobec Mołdawii. Oficjalnie stosunki z Kiszyniowem uważane są za szczególne, a przedstawiciele rumuńskiej klasy politycznej prześcigają się w deklaracjach pomocy i poparcia dla wschodniego sąsiada, odwołując się przy tym do wspólnoty narodowej, kulturowej i językowej. W praktyce jednak polityka Rumunii wobec Mołdawii (a co za tym idzie, także wzajemne stosunki) kształtowana jest najczęściej nie przez sentymenty, lecz przez polityczny pragmatyzm wynikający m.in. z chęci zdobycia poparcia rumuńskiego elektoratu.

W cieniu Putina. Prezydentura Dmitrija Miedwiediewa

Author(s): Jadwiga Rogoża / Language(s): Polish / Publication Year: 2011

Wybór Dmitrija Miedwiediewa na prezydenta był eksperymentem podjętym przez rosyjską elitę rządzącą – mimo iż głową państwa został lojalny członek obozu rządzącego, decyzja ta niosła ze sobą ryzyko, że rozbudowane kompetencje konstytucyjne z czasem skłonią nowego prezydenta do prób emancypacji, a to mogłoby prowadzić do konfliktów wewnętrznych i rozłamu w elicie. Analizując przebieg prezydentury Miedwiediewa, niniejszy tekst stara się odpowiedzieć na pytanie, dlaczego tak się nie stało i dlaczego Miedwiediew nie przełamał ograniczeń, narzuconych mu na starcie kadencji przez elitę rządzącą na czele z Putinem. Pokazuje też zmiany, które zaszły w okresie prezydentury Miedwiediewa w aktywnych grupach społecznych i skutkowały postulatami wypracowania nowej umowy społecznej z władzą.

W pogoni za globalizacją. Niemieckie relacje gospodarcze z krajami BRIC

Author(s): Konrad Popławski / Language(s): Polish / Publication Year: 2013

Kryzys strefy euro zmusił niemieckich eksporterów do przyspieszenia ekspansji na rynkach gospodarek wschodzących, w tym głównie Brazylii, Rosji, Indii czy Chin. Rozwój w tych krajach stał się ważnym substytutem niwelującym skutki spowolnienia gospodarczego w Europie.Aby pokazać skalę współpracy Niemiec z krajami BRIC, wystarczy przytoczyć dane dotyczące handlu Niemiec. W latach 2000–2011 udział handlu z państwami BRIC wzrósł w całej wymianie zagranicznej Niemiec z 5,5% do 13,3%. W tym samym czasie w handlu z USA dominowały tendencje przeciwne i jego udział spadł z 9,6% do 6,2%. Raport pokazuje najważniejsze tendencje we współpracy gospodarczej Niemiec z krajami BRIC oraz wyjaśnia, w jaki sposób niemieckie państwo wspiera swoje przedsiębiorstwa w prowadzeniu działalności na tych rynkach. Do zbadania tych procesów użyto przede wszystkim metody analizy ekonomicznej przepływów handlowych i kapitałowych między Niemcami a krajami BRIC, uzupełniając ją o wnioski z rozmów z niemieckimi ekspertami.W raporcie przedstawiono przede wszystkim rolę państwa w stymulowaniu procesów ekspansji przedsiębiorstw z Niemiec na rynkach BRIC. Duże znaczenie dla tych działań mają relacje polityczne, ale także odpowiednie posługiwanie się gwarancjami eksportowymi i inwestycyjnymi oraz polityką rozwojową.

W poszukiwaniu nowych szlaków. Handel zagraniczny Ukrainy po rewolucji godności

Author(s): Sławomir Matuszak / Language(s): Polish / Publication Year: 2018

Prowadzona przez Ukrainę od uzyskania niepodległości polityka wielowektorowości, czyli manewrowania między Zachodem i Rosją bez angażowania się w projekty integracyjne którejkolwiek ze stron, miała też swój wymiar gospodarczy. Dla Kijowa jednakowo ważna, choć z różnych przyczyn, była wymiana handlowa z Rosją i innymi państwami poradzieckimi, Unią Europejską oraz resztą świata. Niechęć Ukrainy do podjęcia wiążących decyzji co do kierunku zacieśniania współpracy z Rosją bądź z UE wynikała w dużej mierze z obawy przed negatywnymi konsekwencjami takiego kroku dla stosunków gospodarczych z pozostałymi obszarami. Także ukraińscy oligarchowie, będący głównymi beneficjentami dochodów z eksportu, nie zajmowali wspólnego stanowiska wobec procesów integracyjnych w regionie, zadowalając się stanem zawieszenia, w którym znajdowała się Ukraina.

W regionie siła?

Author(s): Tomasz Dąborowski,Mateusz Gniazdowski,Justyna Gotkowska,Jakub Groszkowski,Andrzej Sadecki,Andrzej Wilk / Language(s): Polish / Publication Year: 2012

Malejące wydatki na obronność w Europie wraz z trudnościami w formowaniu spójnej polityki bezpieczeństwa UE, przeobrażeniami NATO, reorientacją polityki bezpieczeństwa USA i problemami europejskiego przemysłu zbrojeniowego przyniosły w ciągu ostatnich lat wzrost zainteresowania współpracą polityczną, wojskową i wojskowo-techniczną w Europie. Zainteresowanie to znalazło odzwierciedlenie w koncepcjach zacieśniania współpracy na forum NATO i UE (smart defence oraz pooling&sharing), w inicjatywach dwu- i wielostronnych poza strukturami Sojuszu i Unii (współpraca nordycka, francusko-brytyjska) oraz w dyskusjach na temat uwarunkowań, zasad i celów dwustronnej, wielostronnej i regionalnej kooperacji w obszarze bezpieczeństwa i obronności. W tym kontekście niniejszy Raport ma na celu analizę stanu i perspektyw współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa i obronności wybranych państw obszaru od Morza Bałtyckiego do Morza Czarnego: państw nordyckich (Danii, Finlandii, Norwegii, Szwecji), państw bałtyckich (Estonii, Litwy, Łotwy), partnerów Polski z Grupy Wyszehradzkiej (Czech, Węgier, Słowacji) oraz Rumunii i Bułgarii. Autorzy Raportu kierowali się założeniem, że państwa te są naturalnymi partnerami Polski w pogłębianiu współpracy w tym obszarze, stanowiąc uzupełnienie „zachodniego” kierunku polskiej polityki bezpieczeństwa – relacji z partnerami z Trójkąta Weimarskiego oraz z USA.

What Future for Ukraine?

Author(s): Anna Górska / Language(s): English,Polish / Publication Year: 2005

One hundred days after the inauguration of the Ukrainian president Viktor Yushchenko and the appointment of the new government led by Yulia Tymoshenko it is traditionally the time for first reviews and assessments of the new authorities' policy. In the case of Ukraine, this is particularly interesting. The regime change occurred largely as a result of an anti-system public protest known as the orange revolution. However, Maydan did not principally formulate any positive programme. Rather, it vocally protested against what the society no longer accepted - lawlessness of the authorities, corruption, poverty, lies in highest offices and the media, and disregard for the society which the leaders only remembered during electoral campaigns but still refused to respect the voters' will. Hence, the principal challenge for the new authorities should be to reshape the system which Leonid Kuchma continued building for years as a kind of symbiosis between political and business groups and the bureaucracy. Yushchenko's pre-election declarations, the presentation of his programme and the choice of European integration as the strategic objective, which the president repeatedly declared in his speeches both in Ukraine and during his many foreign visits, all these indicate that the system reconstruction is meant to lead to the creation of a democratic state of law and a market economy. In the period in question, the new authorities' policy was focused on dismantling the system created by the former regime and on wide-scale replacements of officials, struggle against corruption and implementation of the social promises made during the campaign. This could be regarded as preparation for the implementation of the principal objectives concerning the creation of a new Ukraine, but in fact the government is largely motivated by the short-term goal of next year's parliamentary elections. The measures that have been taken are arguably justified but it is Orange was the campaign colour of Viktor Yushchenko. Another term used to refer to the upheaval is Maydan, standing for Independence Square (Maydan Nezalezhnosti), the main square in Kyiv where the several-weeks long protest was staged. obvious that the new political style and the manner of operation of the new authorities are often reminiscent of the previous regime. Particularly difficult to accept are practices such as the use of law to one's own ends and behind-the-scenes bargaining over appointments and competencies of officials. This is due to the fact that the new authorities include many people who held high state offices in various periods of Leonid Kuchma's presidency. The old habits and attitudes, sometimes combined with involvement in various political-business arrangements, adversely affect the quality of politics. Economic policy suffers most because of the absence of a strategy for social and economic development, programme and ideological differences among the new leaders, and, to some extent, the "legacy" of the previous authorities. The problems that emerged already in the first months suggest that the transformation process in Ukraine is going to be difficult, long, and susceptible to various distortions, and that the principal reforms will only be undertaken after the parliamentary election of March 2006.

Więcej jedności niż podziałów. Zróżnicowania wewnętrzne Ukrainy

Author(s): Tadeusz A. Olszański / Language(s): Polish / Publication Year: 2014

Ukraina jest krajem głęboko podzielonym wewnętrznie, jednak zmiany, które zaszły od powstania niepodległego państwa, sprawiają, że podziały te w coraz mniejszym stopniu mają charakter terytorialny, a podział na historyczne „sub-Ukrainy” zaciera się, zwłaszcza w świadomości młodego pokolenia. Na Ukrainie nie ma dwu konkurencyjnych tożsamości regionalnych, zachodniej i wschodniej. Obok zachodniej, której kluczową wartością jest jedność kraju istnieją jedynie lokalne, zróżnicowane patriotyzmy poszczególnych regionów wschodu i południa kraju. Obecny ruch protestu umacnia poczucie jedności kraju. Także jego przeciwnicy opowiadają się za niepodzielnością kraju, żądają natomiast daleko idącej decentralizacji kraju, co często jest błędnie uznawane za separatyzm. Tendencje separatystyczne są pobudzane z Rosji, jednak z niewielkim powodzeniem. Wyjątkiem jest Krym, pod większością względów pozostający poza dynamiką procesów społecznych Ukrainy – tu tendencje separatystyczne są rzeczywiście zakorzenione.

Wielka dekomunizacja. Ukraińska polityka historyczna czasu wojny

Author(s): Tadeusz A. Olszański / Language(s): Polish / Publication Year: 2017

The war with Russia which began in 2014 has triggered serious changes in the way history is thought about by the Ukrainian public, especially in opinion-forming circles. The liberal reflection critical about the nationalist tradition initiated somewhat earlier has been rejected since wartime requires heroic narratives above all. Ukraine also had to counteract the propaganda offensive from Russia which wanted to equate the Ukrainian patriotic movement with radical nationalism seen at the time of World War II, which it branded as ‘fascist’. As a result of the war, the Ukrainian public, even its Russian-speaking section, turned their backs on Russia and its traditions. Ukraine has seen a radical decommunisation of the public space since the Revolution of Dignity; almost all monuments bearing Soviet content (except for war monuments) have been removed and almost all the names of cities, towns and villages and a significant part of the names of streets and institutions referring to the Communist regime have been changed. This process is still not over but has not been resisted by the public or regional elites.

Wielka Europa. Putinowska wizja (dez)integracji europejskiej

Author(s): Marek Menkiszak / Language(s): Polish / Publication Year: 2013

Idea Wielkiej Europy: stworzenia częściowo zintegrowanej wspólnej przestrzeni obejmującej głównie Rosję i obszar UE, podnoszona przez Władimira Putina od 2001 roku, nigdy nie przybrała charakteru szczegółowego programu politycznego. Mimo iż realizowana pod hasłem budowy jednolitej Europy bez linii podziałów, idea ta miałaby prowadzić w praktyce do trwałego podziału Europy na dwa obszary geopolityczne: zachodni, obejmujący Unię Europejską, z dominującą pozycją Niemiec oraz wschodni, obejmujący tworzącą się Unię Eurazjatycką, z hegemoniczną pozycją Rosji. Rosja podejmowała w ostatnich kilkunastu latach szereg inicjatyw mających na celu realizację elementów tej idei, jednak większość z nich nie doczekała się urzeczywistnienia. W tej sytuacji należy oczekiwać, iż Rosja w swej polityce skupiać się będzie na priorytetowym projekcie integracji eurazjatyckiej, opartej na strukturach Unii Celnej / Unii Eurazjatyckiej. Natomiast realizacja projektu Wielkiej Europy zostanie odłożona do czasu, gdy, jak wierzy Moskwa, osłabiona UE będzie gotowa wyjść naprzeciw rosyjskim postulatom.

Wielka gra wokół Turkmenistanu

Author(s): Maciej Falkowski,Aleksandra Jarosiewicz / Language(s): English,Polish / Publication Year: 2008

The rise of a new leader of the state of Turkmenistan – President Gurbanguly Berdymukhammedov, who became ruler of the central Asian state after the 21-year rule of Saparmurad Niyazov, the self-proclaimed Turkmenbashi, who died on December 21, 2006 – has initiated changes in Turkmenistan’s political life. The new president has broken with the previous policy of self-isolation, and has directed the country towards openness to the outside world. Opportunities have thereby arisen for competitors in the ‘Great Game’, to gain political influence in Turkmenistan and access to hitherto unexploited Turkmen deposits of gas and oil. A new stage in the Great Game, which has been played for influence in Central Asia and control of access to its energy resources for many years, can thus be said to have been launched, and Turkmenistan has become the main setting for it. The major actors involved are Russia, the United States, China and the European Union.

Wielki skok. Turcja pod władzą Erdoğana

Author(s): Marek Matusiak / Language(s): Polish / Publication Year: 2015

Od objęcia władzy przez AKP w 2002 roku w Turcji nastąpiła wymiana elit państwowych, faktyczna zmiana systemu politycznego oraz redefinicja tożsamości państwa. Towarzyszył temu rozwój gospodarczy i dynamiczne przemiany społeczne. Prodemokratyczne reformy oraz wzrost dobrobytu w pierwszej dekadzie rządów AKP stworzyły szansę, aby Turcja zachowując odrębność kulturową stała się częścią Zachodu w wymiarze standardów prawnych i politycznych. Jednak z perspektywy lidera nowej Turcji, Recepa Tayyipa Erdoğana reformy polityczne okazały się nie być celem samym w sobie, ale narzędziem uzyskania monopolu władzy. Osiągnąwszy cel, Erdoğan zaczął kierować Turcję w stronę państwa autokratycznego, skoncentrowanego na Bliskim Wschodzie, żywiącego resentyment wobec Zachodu. Pod władzą Erdoğana odwrócenie tego trendu nie jest prawdopodobne. Jednak nawet w przypadku zmiany władzy do Turcji sprzed epoki AKP nie będzie powrotu. Tureckie społeczeństwo będzie zaś musiało odpowiedzieć na pytanie o swoją tożsamość cywilizacyjną, wizję porządku politycznego i społecznego.

With Russia right across the border. Finland’s security policy

Author(s): Piotr Szymański / Language(s): English / Publication Year: 2018

Finland sees Russia as a source of opportunities and threats. On the one hand, Russia is an important trade partner and Finland believes that intensive political contacts with Russia provide a boost for its international profile as a militarily non-aligned broker between the West and Russia. On the other hand, Finland is concerned by the Russian vision of the international order based on great powers’ spheres of influence, and by Russia’s increasing military capabilities. This is why Finland’s strategy towards Russia is a combination of economic and political co-operation, aimed at reducing the risk of bilateral tensions, and military deterrence. Finland is a country situated on the periphery of its civilisational base (the West) and whose border with Russia is over 1,300 km long. Thus, its armed forces are primarily focused on territorial defence. Finland maintains general conscription and a large trained reserve force, which raises the costs of possible aggression. Finland has also intensified its defence co-operation with Sweden, the USA, NATO and within the EU in response to Russia’s military interventions in Georgia and Ukraine.

Wolny Kraj Bawaria. Koniec udzielnego księstwa CSU?

Author(s): Kamil Frymark / Language(s): Polish / Publication Year: 2019

W Bawarii nieprzerwanie od sześćdziesięciu lat rządzi Unia Chrześcijańsko- Społeczna (CSU). Dominacja CSU na landowej scenie politycznej oraz jej wpływ na politykę federalną poprzez wspólną frakcję z Unią Chrześcijańsko- -Demokratyczną (CDU) w Bundestagu uczyniły z tej partii jedno z najbardziej skutecznych ugrupowań w Europie. Potwierdziły to wybory do parlamentu związkowego Bawarii w październiku 2018 roku, które CSU po raz kolejny wygrała. Jednocześnie partia jest konfrontowana z innymi ugrupowaniami konserwatywnymi, przede wszystkim Alternatywą dla Niemiec (AfD), która ma w kilku aspektach zbliżony profil do CSU. Zarazem odpływ podobnie licznych grup wyborców do AfD i do partii Zielonych, a także do Wolnych Wyborców stawia CSU przed nowym dylematem stworzenia szerokiej oferty programowej bez utraty konserwatywnej tożsamości. Celem opracowania jest przedstawienie miejsca CSU na mapie politycznej RFN oraz znaczenia tego ugrupowania dla Bawarii. Zarysowano zmiany zachodzące zarówno w CSU, jak i kraju związkowym, wskazano także możliwe scenariusze rozwoju partii oraz landu. Do zbadania tych procesów wykorzystano przede wszystkim metodę obserwacji wydarzeń politycznych oraz analizę niemieckich dokumentów rządowych, aktów prawnych landu Bawarii oraz dokumentów CSU. Przeprowadzono także rozmowy z niemieckimi ekspertami.

Wsparcie drogą do podporządkowania. Rosja wobec Białorusi

Author(s): Agata Wierzbowska-Miazga / Language(s): Polish / Publication Year: 2013

Niezależnie od konfliktów i zadrażnień we wzajemnych relacjach Rosja od lat regularnie inwestuje w Białoruś. Jej wsparcie stało się istotnym czynnikiem pozwalającym na funkcjonowanie białoruskiego modelu gospodarczego, a tym samym utrzymanie stabilności sytemu politycznego. Ciągła gotowość Rosji do pomocy wynika ze znaczenia, jakie ma dla niej Białoruś. Białoruś wpisuje się w ważne bieżące cele polityki rosyjskiej – zwłaszcza w projekt tworzenia Unii Celnej. Jego realizacja jest w tej chwili dla Rosji kluczowa, przede wszystkim za względu na Ukrainę. Z tego względu, od 2011 roku obserwować możemy wzrost rosyjskich nakładów na pomoc dla Białorusi. W 2012 roku zostały one jeszcze dodatkowo zwiększone, obejmując poza wsparciem ekonomicznym także polityczne. Rosyjskie wsparcie ma jednak swoją cenę. Celem Moskwy wobec Mińska jest ustanowienie kontroli nad białoruską gospodarką, dającej wpływ także na pozostałe dziedziny funkcjonowania państwa. Coraz bardziej uzależniony od rosyjskiej pomocy Aleksandr Łukaszenka będzie ostatecznie zmuszony do stopniowego spełniania rosyjskich żądań.

Współpraca czy członkostwo? Szwecja i Finlandia wobec NATO

Author(s): Justyna Gotkowska,Piotr Szymański / Language(s): Polish / Publication Year: 2017

Przystąpienie Szwecji i Finlandii do NATO długofalowo podniosłoby poziom bezpieczeństwa w regionie Morza Bałtyckiego, zmieniając polityczno-wojskową nierównowagę korzystną obecnie dla Moskwy. Jest jednak mało prawdopodobne, aby w najbliższych latach szwedzka i fińska polityka bezaliansowości uległa rewizji. Obecnie NATO prowadzi z oboma państwami najbardziej zaawansowaną współpracę wśród wszystkich państw partnerskich. Znaczenie tej współpracy dla Szwecji i Finlandii rośnie wraz z coraz większą niepewnością w regionie. Dalsze jej zacieśnianie będzie jednak ograniczane brakiem członkostwa obu państw w Sojuszu. Mimo pozytywnego wpływu na bezpieczeństwo regionu współpraca ma też negatywne implikacje. Nie eliminuje niepewności co do zakresu współpracy obu krajów z Sojuszem w przypadku konfliktu militarnego. Sztokholmowi daje złudne poczucie bezpieczeństwa, hamując wzrost wydatków na obronność. A w Helsinkach jest traktowana jako element polityki odstraszania wobec Rosji, a nie realnie rozważana alternatywa.

Współpraca rozwojowa made in Germany

Author(s): Kamil Frymark / Language(s): Polish / Publication Year: 2015

W RFN od wielu lat polityka rozwojowa przykuwa uwagę opinii publicznej oraz cieszy się dużym poparciem społecznym. Jednocześnie dla Niemców współpraca rozwojowa nie jest rodzajem pomocy humanitarnej. Jest formą umowy pomiędzy równorzędnymi partnerami, którzy z tej współpracy wyciągają obopólne korzyści. Niemiecka polityka rozwojowa stanowi wsparcie dla gospodarki RFN. Dzięki niej i znacznemu udziałowi państwa w projektach rozwojowych zmniejsza się ryzyko inwestycyjne dla niemieckich przedsiębiorców angażujących się w państwach rozwijających się. Dodatkowo współpraca bilateralna skutecznie buduje markę made in Germany zarówno w odniesieniu do polityki rozwojowej, jak i dalszej kooperacji gospodarczej, uzależniając pośrednio odbiorców współpracy rozwojowej od niemieckich towarów i usług. Polityka rozwojowa jest również obok niemieckiej dyplomacji oraz polityki obronnej trzecim elementem polityki zagranicznej Niemiec. Pełni ona w tym ujęciu przede wszystkim funkcję prewencyjną wobec konfliktów międzynarodowych. Inwestowanie środków w ramach projektów rozwojowych w obszarach, gdzie toczą się konflikty zbrojne lub gdzie występuje znaczne ryzyko ich wybuchu, jest przez RFN postrzegane jako wkład w przezwyciężanie kryzysów lub usuwanie ich przyczyn. Towarzyszy też temu przekonanie, że konflikty międzynarodowe, gdziekolwiek się pojawiają, szkodzą niemieckiej gospodarce opartej na eksporcie.