„Estetyka re-”, czyli kartki wydarte z pisma
”The re-aesthetics”, or page torn from a writing

Summary/Abstract: Kiedy ma wyjść kolejny numer „Przestrzeni Teorii” ogarnia mnie zawsze niepokój, o którym myślę coraz częściej w kategoriach „estetyki re-”: rozmytych granic tożsamości, niejasnych konturów tekstu, dramatycznych ram dyskursów (którą związać można z określeniem rozmaitych gier przemieszczeń, aktów zawieszonych między konstruowaniem a niszczeniem, działań powtórzonych bądź budujących napięcia wewnętrznie sprzeczne), estetyki obejmującej akcje restartu, pola reinterpretacji, obszary rekontekstualizacji, a nawet procesy recyclingu. Co bowiem oznacza zwolnienie pisma do druku? Nieuniknione i nieuchronne przyjęcie jego zamkniętej, gotowej postaci. Poczucie, że nic nie da się już zmienić. Niemożność dokonania ani korekcji ani korekty. Stabilność i statyczność. Ale też świadomość tego, czego nigdy nie pozna czytelnik – materiału odrzuconego, niezrealizowanego pomysłu, niejednoznacznej wersji układu spisu treści, nowego artykułu, który nadszedł tuż po zamknięciu numeru, a przecież tak bardzo prowokującego, by czytać go w porządku zamkniętej już całości. Milkną redakcyjne spory o aksjologię, o stylistykę, o tematykę. Nasilają się dialogi wewnętrzne, słyszalnych już potencjalnych głosów dochodzących z pola odbioru.

• Details
• Contents