Kojot 13
Coyote 13

Summary/Abstract: Sunce je kružilo i padalo iza obzora, ostavljajući ljubičaste plamsaje na rubovima pustinje; vihori su podizali prašnjave spirale na ravnicama; rađala se svjetlucava Venera na nekom mračnom uglu neba. A kravar Juan, u ritmu umornog kasa svoga iscrpljenog konja, zasvirao je neku melankoličnu melodiju na napetim žicama gitare. Pognuta tijela u sedlu, sa šeširom za bačenim na zatiljak, pogleda spuštena na znojni vrat životinje, kravar je pjevao tužnu ravničarsku pjesmu. Tu i tamo, prekidao je pjesmu i započinjao osamljenički monolog. Trinaest sati na konju, u potrazi za fantomskom stokom; trinaest sati jahanja ravnicom, vođen suncem; trinaest sati životinjske kože, prašine i znoja. Lutajući golemim samotnim predjelima, čovjek je izgubio smisao života; duša mu se osušila kao lijeska; koža mu je otvrdnula, a onda i srce.

• Details
• Contents