The European Union and Ukraine: Postcolonial Approach
The European Union and Ukraine: Postcolonial Approach

Summary/Abstract: Ukraina jest znaczącym partnerem UE w Europie Wschodniej, jednak 20 lat po rozpadzie ZSRR nie wypracowano efektywnych mechanizmów współpracy – w 2011 r. parafowano umowę stowarzyszeniową, niemniej nie została ona podpisana. Ciekawie ewolucję wzajemnych relacji pozwala zinterpretować postkolonializm, podejście badawcze zajmujące się m.in. podporządkowaniem i zależnością w stosunkach międzynarodowych. Europejska Polityka Sąsiedztwa i Partnerstwo Wschodnie odzwierciedlają przekonanie UE o jej obowiązku „misji cywilizacyjnej” w krajach wschodniego sąsiedztwa, w szczególności na Ukrainie. Umowa stowarzyszeniowa Ukraina–UE ma związać ten kraj z Unią, m.in. poprzez przyjęcie acquis communautaire; utworzenie Pogłębionej i Kompleksowej Strefy Wolnego Handlu ma ułatwić fi rmom z UE prowadzenie biznesu na Ukrainie. UE nie jest natomiast zainteresowana szybkim wprowadzeniem reżimu bezwizowego, bo obawia się napływu taniej siły roboczej z Ukrainy. Kluczowym elementem postkolonialnej polityki UE wobec Ukrainy jest brak perspektywy członkostwa. UE chce, by Ukraina upodobniła się do Unii, przyjmując jej standardy, ale odmawia jej pełnoprawnego uczestnictwa w strukturach UE. Brak perspektywy członkostwa potencjalnie utrudnia proces reform na Ukrainie i zbliżenie z UE. Prezydent Wiktor Juszczenko (2005–2010) deklarował chęć przystąpienia do UE, co było dla tej ostatniej wyzwaniem; nie udało mu się jednak zreformować kraju. Pragmatyczny Wiktor Janukowycz (2010–) mógł być potencjalnie dogodnym partnerem dla UE, tak jak w przeszłości przywódcy z Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu; wtrącając do więzienia byłą premier Julię Tymoszenko, utracił jednak tę szansę, zyskując wizerunek typowego postkolonialnego autokraty.

• Details
• Contents